Γράφει η Θεοδώρα Τζανή

 Το εκκλησάκι του Αγίου Μάρκου στο Κατούσι αποτελεί ένα από τα χιλιάδες οφθαλμοφανή παραδείγματα που καθημερινά βλέπουμε γύρω μας για το πόσο «ζωντανή» είναι η ορθόδοξη εκκλησία και πως η δύναμη της πίστης μπορεί να γκρεμίσει κάθε εμπόδιο και να γεφυρώσει όλα τα χάσματα.

 Η ιστορία του μοιάζει πραγματικά πρωτόγνωρη διεγείρει και συγκινεί και την πιο κατατρεχιμένη ψυχή.

 Ο πρώην επίτροπός της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και κάτοικος Κατουσίου κ. Σωτήριος Κουτής αναφέρει σύμφωνα με μαρτυρίες προηγούμενων γενεών ότι ο Άγιος Μάρκος υπήρχε στην περιοχή που στέκει σήμερα ο ναός ως τοπωνύμιο.

 Το 1950 ο κύριος Κουτής ως επίτροπός τότε της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος έφτιαξε με δική του πρωτοβουλία ένα εικόνισμα και άναβε το καντηλάκι προς τιμήν του ονόματος του Αγίου που είχε η περιοχή. Οι πιστοί πηγαίνανε και ανάβανε κεριά στην άμμο.

 Με το πέρασμα των εποχών η εκκλησιαστική επιτροπή και οι κάτοικοι του συνοικισμού αποφάσισαν να κτίσουν έναν μικρό ναό για να το έχουν οι μεταγενέστεροι αιώνιο κτήμα πολιτισμικής κληρονομιάς και ιδιαιτερότητας. Κ' έτσι λίγους μήνες αργότερα οι ίδιοι οι κάτοικοι με ενεργή εθελοντική εργασία ξεκίνησαν τις διαδικασίες. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι ο κ. Κουτής τόνισε πως όταν έσκαβαν βρέθηκαν ίχνη προηγούμενου ναού (αγία τράπεζα καθώς και ένα κρανίο). Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα αποδεικτικά στοιχεία που να μαρτυρούν σε ποια εποχή χρονολογικά τοποθετούνται τα ίχνη αυτά.

 Η πίστη δυνατή και η θέληση μεγάλη… η λιγοστή άμμος όμως στάθηκε τροχοπέδη στα σχέδια τους. Κι έτσι το εκκλησάκι έμεινε μισοτελειωμένο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

 Λέγεται λοιπόν ότι ένας κάτοικος είδε ένα βράδυ τον Άγιο Μάρκο στον ύπνο του να του φωνάζει πως δεν έχει χώρο να στεγαστεί και πως κρυώνει. Έντρομος ο κάτοικος ενημέρωσε εγκαίρως και τους υπόλοιπους συγχωριανούς για το μέγα όνειρο, προσπαθώντας όλοι μαζί να «αποκωδικοποιήσουν» το μήνυμα που κρυβόταν πίσω του. Το συμπέρασμα ήταν ότι έπρεπε να χτιστεί ναός. Η σύγχυση όλων ήταν έντονη διότι δεν υπήρχε καθόλου άμμος και η ανέγερση του οικοδομήματος θα ήτο αδύνατη. Ο προβληματισμός έντονος οι σκέψεις και η απογοήτευση μεγάλη.

 Και τότε σαν θείο δώρο ανοίξανε οι ουρανοί και μια δυνατή βροχή γέμισε το ποτάμι άμμο σε μόλις μία ώρα. Την επομένη κιόλας μέρα όλοι οι κάτοικοι κουβαλήσανε τις πέτρες και με ενεργή εθελοντική εργασία χτίσανε το εκκλησάκι του Αγίου Μάρκου.

 Ο βίος του Αγίου Μάρκου έγινε ποίημα από τον κάτοικο Κατουσίου Παναγιώτη Κωτή και στέκει εικονιζόμενος δίπλα από την εικόνα του.

Ήσουν μικρό εικόνισμα πρώτου εκκλησιά να γίνεις
και δεν μπορούσες άλλο εκεί μονάχος σου να μείνεις

Ήρθες σαν γέρος στ’ όνειρο λίγο προτού να φέξει
και είπες ότι κρυώνεις στον μπάρμπα τον Αλέξη

Το όνειρο μαθεύτηκε πως ήταν δώρο θείο
και το χωριό μαζεύτηκε έξω από το σχολείο

Αύγουστος ήτανε θαρρώ κουβέντα είχε αρχίσει
Να δώσουνε πιο γρήγορα στο όνειρο μια λύση

Υπήρχε προβληματισμός πως άμμος δεν υπήρχε
και όλη η συζήτηση τελειωμό δεν είχε

Ώσπου μες το απόγευμα πιάνει μεγάλη μπόρα
Και το ποτάμι γέμισε άμμο σε μία ώρα

Την άλλη μέρα το πρωί όλοι οι Κατουσιώτες
αρχήσανε να κουβαλούν τις πέτρες απ’ τις Γιώτες

έτσι όπως ήρθε ξαφνικά η άμμος στο ποτάμι
με ίδιο τρόπο έφυγε το θαύμα είχες κάνει

Είσαι προστάτης στο χωριό και όλοι σε προσκυνάμε
σαν άγιο και σαν θεό τα χέρια σου φιλάμε

Δώσε ευτυχία στο χωριό στο κόσμο δώσε υγεία
Να βρίσκονται τον Αύγουστο να κάνουν λειτουργία

 Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μάρκου στης 25 Απριλίου εκτός εάν συμπίπτει με τις μέρες του Πάσχα όποτε μεταφέρεται την τρίτη μέρα.

 Στο Κατούσι από το 2006 κι έπειτα με πρωτοβουλία του Ξενοφώντα Κουτή(προέδρου τότε του Συλλόγου Απανταχού Κατουσιωτών) και με τη στήριξη της εκκλησιαστικής επιτροπής και όλων των ενοριτών οργανώνεται πανηγυρική εκδήλωση προς τιμήν του Αγίου το τελευταίο Σάββατο του Ιουλίου, που περιλαμβάνει εσπερινό, αρτοκλασία, φαγητό και γλέντι.

  Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε για δύο λόγους κυρίως γιατί εκείνη την περίοδο οι περισσότερες οικογένειες έχουν ανέβει στο χωριό για τις καλοκαιρινές τους διακοπές και δεύτερον δεν έχει ξεκινήσει ακόμη η σαρακοστή ώστε να μπορούν να σερβίρουν κρέας στους παρευρισκόμενους.

 Λίγα λόγια για τον Άγιο Μάρκο τον Ευαγγελιστή

 Ο Μάρκος (20 - 68 ) ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και αργότερα, του Πέτρου και παραδοσιακά θεωρείται ο συγγραφέας του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου, το οποίο περιλαμβάνεται στην Αγία Γραφή.

 Το αρχικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Το Ρωμαϊκό όνομα Μάρκος, του δόθηκε αργότερα. Ήταν γιος της Μαρίας, μιας Χριστιανής από την Ιερουσαλήμ , στης οποίας το σπίτι συναθροίζονταν Χριστιανοί για να προσευχηθούν^. Ήταν ανιψιός του Βαρνάβα^. Ο Πέτρος, τον αποκαλεί γιο του, κάτι που δείχνει τη σχέση που είχαν μεταξύ τους.

 Ο Μάρκος συνόδεψε τον Παύλο και τον Βαρνάβα στην αρχή του πρώτου τους ιεραποστολικού ταξιδιού, μέχρι την Πέργη της Παμφυλίας απ' όπου επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ^. Αργότερα, στο δεύτερο ιεραποστολικό ταξίδι, υπήρξε διαφωνία μεταξύ του Βαρνάβα και του Παύλου σχετικά με το αν θα έπρεπε να πάρουν μαζί τους τον Μάρκο. Ως αποτέλεσμα της διαφωνίας οι δύο απόστολοι χωρίστηκαν, με τον Βαρνάβα να πηγαίνει στην Κύπρο με τη συνοδεία του Μάρκου, και τον Παύλο μαζί με το Σίλα να ξεκινούν περιοδεία η οποία κατέληξε στη Μακεδονία^. Αργότερα στη Ρώμη, ο Παύλος κατά τη διάρκεια της πρώτης φυλάκισής του, βρέθηκε πάλι μαζί με το Μάρκο^. Αργότερα ο Παύλος ζήτησε από τον Τιμόθεο να φέρει το Μάρκο στη Ρώμη^. Επίσης, ο Μάρκος ήταν μαζί με τον Πέτρο στη Ρώμη όταν έγραφε την πρώτη επιστολή του^.

 Κατά την παράδοση ο Μάρκος αργότερα κατέληξε στην Αίγυπτο , όπου ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα, ιδρύοντας την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, την οποία ποίμανε από το 43 μέχρι το 68 μ.χ. Είχε μαρτυρικό θάνατο. Το λείψανό του φυλασσόταν στην Αλεξάνδρεια μέχρι το 828, οπότε μεταφέρθηκε από δύο εμπόρους στη Βενετία και έκτοτε φυλάσσεται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.

 Έχει εκφρασθεί η άποψη πως ο Μάρκος ο συνοδός του Πέτρου στη Ρώμη και ο Μάρκος ο συνοδός του Βαρνάβα στην Κύπρο είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα, που όμως δεν έχει αποδειχθεί.

 Ο Ευσέβιος Καισαρείας αναφέρει ότι ο Μάρκος μετέβη από τη Ρώμη στην Αλεξάνδρεια για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης και εκεί μαρτύρησε αφού τον διαπόμπευσαν στους δρόμους της πόλης.

 Θεωρείται επίσης άγιος από την Καθολική , την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

Δείτε το ίδιο άρθρο, όπως το δημοσίευσε το όμορφο και πλούσιο σε ύλη περιοδικό «Θεσσαλική Press», επιλέγοντας Εδώ: