Γράφει ο Δημήτρης Παπακώστας
Το γελαστό γεροδεμένο παλικάρι από τα Κελάρια Καταφυλλίου Αχελώου Αργιθέας Καρδίτσας, ο Κώστας Ι. Τσιάκαλος χάθηκε άδικα από τσίμπημα άγριας μέλισσας-αλλεργικό σοκ, στα τριφυλλοχώραφα του Δομοκού - Ασημοχωρίου.
Γεννήθηκε Αύγουστο /29-8-1981, πέθανε Αύγουστο/10-8-2020 απόγευμα...
Ευπρεπής νέος, εργατικότατος, οικογενειάρχης, λεβέντης Αργιθεάτης....
Βαθύ το πένθος, η θλίψη αβάστακτη...
Θρήνος, αυτή την ώρα του τελευταίου αποχαιρετισμού, στην κηδεία του στον ιερό ναό Αγίας Κυριακής, στα χώματα που αγάπησε με πάθος...
Σε κατάσταση σοκ όλοι οι φίλοι του στα χωριά της κοιλάδας Αχελώου....
Τα βουνά, τα φαράγγια, οι δρόμοι από τον κάμπο, τον Τύμπανο έως τα χωριά του Βάλτου, της Τετραφυλλίας, των Αγράφων δεν θα ανταμώσουν ποτέ ξανά με τον Κώστα και τις φορτωμένες νταλίκες του με ζωοτροφές για τους Ορεινούς κτηνοτρόφους....
Έφυγε ξαφνικά, άδικα για το αιώνιο ταξίδι....
Βάλσαμο μόνο για τους δικούς του, η πίστη στον Ιησού, την Παναγία, την Αγία Κυριακή....
...."Πάντα σκιάς ασθενέστερα... πάντα ονείρων απατηλότερα....
Μια ροπή και πάντα ταύτα θάνατος διαδέχεται....
Ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται...." η γήινη παρουσία των ανθρώπων.
Αντίο αγαπητέ Φίλτατε Κώστα... Στα 39 σου χρόνια χάρισες χαμόγελα, αγάπη σε όλους μας.... Στήριξες τους βιοπαλαιστές κτηνοτρόφους, έφερες στη ζωή τη μικρή κόρη σου, τη Φιλομήλα ....
Μοίρα κακή, μια άγρια μέλισσα ...δεν σε άφησαν να χαρείς τα νάζια της, τα τραγουδάκια, τα παιχνίδια, το μεγάλωμα της....
Οι καρδιές μας έχουν παγώσει... ο πόνος, η θλίψη άφατη....
Ένα πικρό ερώτημα: Γιατί Κώστα; θα μας καίει σαν.. πυρωμένο σίδερο στο σώμα ....
Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού, στα λόγια του Αποστόλου Παύλου (προς Θεσσαλονικείς επιστολή που αναγιγνώσκεται στην εξόδιο ακολουθία) & προσδοκούμε Ανάσταση νεκρών και ζωή αιώνιο!
Ανάβουμε, όπου βρίσκεται ο καθένας, ένα κερί στη μνήμη του...
Καλό παράδεισο ... λεβέντη Κώστα Ι. Τσιάκαλε!
Δημήτρης Παπακώστας
|
Θα μας βρείτε και στα κοινωνικά δίκτυα:
|
||||||
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
