Γράφει ο Θανάσης Μ. Οικονόμου

"Μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες απ' άρτι.... ίνα αναπαύσωνται εκ των κόπων αυτών. Τα γάρ έργα αυτών ακολουθεί μετ' αυτών."
(Αποκ. ιδ' 13)

 Τελέστηκε προχθές το μνημόσυνο του ιερέα π. Γεωργίου Τσιουραντάνη, τον οποίο προ σαράντα ημερών πάνδημα προπέμψαμε στην αιωνιότητα.

 Αναχώρησε για "τας ουρανίους μονάς" ο τελευταίος των ιερέων της παλαιάς γενιάς της περιοχής μας.

 Θα μείνει για πάντα στις καρδιές όλων των κατοίκων ως "ο παπάς των έργων".

 Από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες συνήθιζαν να αναγνωρίζουν και να επιβραβεύουν την προσφορά και την αρετή και πίστευαν ότι, όπου αυτό συμβαίνει, εκεί αναδεικνύονται άριστοι άνθρωποι.

 Ο Περικλής στον "Επιτάφιο" αναφέρει: "οίς γάρ αρετής άθλα μέγιστα κείνται τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται".

 Ο μακαριστός παπα- Γιώργης, καθ' όλη τη διάρκεια της διακονίας του υπήρξε ο ιερέας της αρετής και της προσφοράς. Μας συνέδεαν στενοί δεσμοί φιλίας και συνεργασίας και αισθανόμουν προς το πρόσωπό του βαθύ σεβασμό. Το θεωρώ υποχρέωσή μου να αφιερώσω λίγα λόγια στη μνήμη του.

 Από τα παιδικά του χρόνια βιοπαλαιστής, ξεχώριζε για την εργατικότητά του. Άριστος στις γεωργικές εργασίες, όταν αποφάσισε να εργαστεί στο γεώργιο της εκκλησίας, πάλι άριστος αναδείχτηκε.

 Πρώτος σταθμός της ιερατικής του διακονίας υπήρξε η ενορία του συνοικισμού των Ρογγίων. Αφοσιώθηκε στο ποιμαντικό του έργο με ένθεο ζήλο και υπομονή.

 Με ακεραιότητα ήθους στήριξε, ενέπνευσε και καθοδήγησε. Ανακαίνησε και κατέστησε ευπρεπείς τους δύο ναούς της ενορίας του, τον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων και τον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Προς τούτο, πέραν του εποπτικού ρόλου του, ο ίδιος συνέδραμε με σκληρή χειρωνακτική εργασία.

 Δεύτερος σταθμός του η ενορία του Καταφυλλίου, την οποία διακόνησε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Μεγαλύτερη η ενορία αυτή, αλλά πολύ μεγαλύτερο το έργο του.

 Απολάμβανε του σεβασμού, της αγάπης και της εκτίμησης όλων των ενοριτών του.

 Απλός, ευγενικός και αμνησίκακος προσέγγιζε όλους τους ανθρώπους και χειριζόταν όλα τα θέματα με διάθεση καλοπροαίρετη και στοργική.

 Άσκησε τα ιερατικά του καθήκοντα θεοφιλώς και θεαρέστως με άκρα ιεροπρέπεια. Ανακαίνησε όλους τους ναούς του χωριού, όλα τα εξωκκλήσια, μέχρι και το πιο απόμακρο εικόνισμα. Παντού μπροστά, ακούραστος, εργάστηκε πνευματικά, άξιος και παραδοσιακός λειτουργός του Υψίστου, αναβάθμησε την ενοριακή ζωή, εργάστηκε χειρωνακτικά για τον ευπρεπισμό των προσκυνημάτων της ενορίας του.

 Πορευόμενος προς το επουράνιο θυσιαστήριο, αφήνει στις καρδιές μας ένα μεγάλο κενό. Πάντα θα τον θυμόμαστε με μεγάλο σεβασμό, για όλα όσα προσέφερε, για όλα όσα με το σεμνό του ήθος δίδαξε.

Αθανάσιος Μ. Οικονόμου

Βραγκιανά

 

Θα μας βρείτε και στα κοινωνικά δίκτυα: