Σε τμήμα τρίτης τάξης του 1ου Γυμνασίου Τρικάλων πραγματοποιήθηκε πειραματική διδασκαλία διάρκειας δυο ωρών με τίτλο: «Το πέρασμα από τα γεωμετρικά μοτίβα στα γεωμετρικά σχήματα: η ομοιότητα σχημάτων». Την διδασκαλία πραγματοποίησε ο μαθηματικός του σχολείου, Δημήτριος Θεοχάρης. Την παρακολούθησε ο σχολικός σύμβουλος Μαθηματικών, Δημήτριος Ντρίζος, ο μαθηματικός - επιμορφωτής Β΄ επιπέδου Ιωάννης Ζάντζος και οι μαθηματικοί του 1ου Γυμνασίου.
Η προσέγγιση του θέματος της ομοιότητας ήταν διαπολιτισμική. Αρχικά οι μαθητές γνώρισαν την Αμερικάνικη 
παραδοσιακή τεχνική του quilting. Τo quilting είναι μια παραδοσιακή τεχνική ραψίματος με την οποία χρησιμοποιώντας γεωμετρικά ή μη μοτίβα δημιουργούμε υφαντά και παπλώματα. Παρατήρησαν ομοιότητες με την δική μας παράδοση. Επίσης έγιναν σύντομες παρατηρήσεις για την θέση της γυναίκας στην αρχή του περασμένου αιώνα στην Ελλάδα και την Αμερική.
Στην συνέχεια με τη βοήθεια φύλλου εργασίας και του ανοικτού εκπαιδευτικού λογισμικού Geogebra ζητήθηκε από τους μαθητές να δημιουργήσουν τρία διαφορετικά μεγέθη υφαντών. Το πρόβλημα που τους τέθηκε υλοποιήθηκε μέσα από μια γεωμετρική κατασκευή. Η κατασκευή αυτή μελετήθηκε με επιτυχία από τους μαθητές και με ευκολία διαπιστώσανε τόσο την ισότητα των γωνιών όσο και την ισότητα των λόγων. Οδηγήθηκαν έτσι ομαλά στην έννοια της ομοιότητας επιλύοντας ένα πραγματικό πρόβλημα.
Τέλος δόθηκε στους μαθητές ένα δεύτερο φύλλο εργασίας στο οποίο αφού δημιούργησαν μια μεγέθυνση του σχήματος που τους δόθηκε, μελέτησαν την σχέση των εμβαδών ομοίων σχημάτων. Μετά το πέρας της διδασκαλίας ακολούθησε ανάλυση διδασκαλίας από τους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς με σκοπό την ανάδειξη καλών πρακτικών.
Συγχαίρω τον μαθηματικό και υποδιευθυντή του 1ου Γυμνασίου Τρικάλων για τη διαφορετική προσέγγιση της διδασκαλίας των μαθηματικών και ευελπιστώ με την ανάδειξη καλών πρακτικών οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου μας να αγαπήσουν το σχολείο, να συμμετέχουν ενεργά εργαζόμενοι σε ομάδες εργασίας και να μη μένουν παθητικοί δέκτες, διότι το μάθημα όταν γίνεται με τέτοιο τρόπο διεγείρει το ενδιαφέρον των μαθητών καθώς οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται συνδέονται με την καθημερινή ζωή. Αποφεύγεται η αποστήθιση και καλλιεργείται η κριτική και η δημιουργική σκέψη των μαθητών καθώς και οι μεταγνωστικές τους δεξιότητες. Έτσι οι μαθητές αξιολογούνται όχι μόνο για τις γνώσεις που απέκτησαν, αλλά και για τις δεξιότητες που ανέπτυξαν. Το σχολείο οφείλει να είναι ένας χώρος όπου υπάρχει θέση για δραστηριότητες ευχάριστες για τα παιδιά, όπως αυτές του αθλητισμού, θεάτρου, μουσικής, διδακτικών επισκέψεων κ. ά.
