Εκτύπωση

 Εκ των ων ουκ άνευ (από την εφημερίδα του συλλόγου «αργιθέα»)

  Τύμπανος. Το φοβερό βουνό.  Η κορυφή του φτάνει τα 1750 μέτρα. Στέκεται εκεί αγέρωχος, περήφανος, κοφτερός σα μαχαίρι και κρατά τα κλειδιά των πυλών της Αργιθέας.

 Σχεδόν πέντε μήνες το χρόνο είναι χιονισμένος και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό και την απομόνωση των χωριών μας.

 Εμείς οι αργιθεάτες που έχουμε εξοικειωθεί, αποφασίζουμε να ανεβούμε τον αυχένα του (1450 μέτρα υψόμετρο), για να περάσουμε στην πατρίδα. Οι ξένοι επισκέπτες όμως;

  Το ανέβασμά του μια μοναδική εμπειρία. Θρίαμβος και δέος μαζί. Αισθάνεσαι ψηλά, πάνω κι από τους αητούς ακόμα και αγναντεύεις τις άλλες βουνοκορφές, τις απότομες βαθιές χαράδρες. Εκεί νιώθεις τον ουρανό και το Θεό πολύ πιο κοντά. Τα σύννεφα κατεβαίνουν από την κορυφή και συ κινείσαι πάνω από αυτά. Είσαι μέσα στον πυρήνα της Δημιουργίας.

 Αν έχει χιονοθύελλα, δεν παλεύεται. Ούτε τα εκχιονιστικά που διαθέτει σε ετοιμότητα πάντα ο Δήμος μπορούν να σε σώσουν. Μπροστά τα μηχανήματα καθαρίζουν το δρόμο και πίσω ο αέρας το μαζεύει και ξαναφέρνει όλο το χιόνι πάνω σου.

 Ένα σφίξιμο στο στομάχι μέχρι ν’ ανέβεις στη ράχη και να αρχίσεις το λυτρωτικό κατέβασμα.

 Εξάλλου εκεί πάνω όταν είσαι, έρχονται όλες οι παλιές μνήμες για το φόρο αίματος των αργιθεατών στις στράτες του. Ξέρω μια αργιθεάτισσα που συχνά ανεβαίνει στο χωριό μας, αλλά σχεδόν πάντα σ’ όλη τη διαδρομή στον Τύμπανο κλαίει γοερά. Όχι τόσο γιατί φοβάται, αλλά γιατί θυμάται.

 Θέση μας λοιπόν είναι

 Πρώτα και πάνω απ΄ όλα να αγωνιστούμε εμείς οι αργιθεάτες να γίνει η σήραγγα Τυμπάνου

 Προΰπόθεση βασική, αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη της Αργιθέας είναι η εύκολη, γρήγορη και ασφαλής πρόσβαση στα χωριά.

 Η σήραγγα Τυμπάνου, όραμα και έργο ζωής, πρέπει να είναι προτεραιότητα στις διεκδικήσεις μας. Όσες άλλες παρεμβάσεις κι αν γίνουν, η ποθούμενη ανάπτυξη δεν θα έρθει. Πρέπει να λυθεί το μείζον, και τα άλλα έπονται.

Τσέργα Σταυρούλα

Πρόεδρος Συλλόγου Αργιθεατών Β.Ελλάδας