Η Σοφία Τσιούμα - Λιάπη με καταγωγή το Πετρωτό (Λιάσκοβο) Καρδίτσας, έγραψε το πρώτο ποίημά της όταν ήταν ακόμη μαθήτρια της πέμπτης του Δημοτικού Σχολείου. Το ποίημα αυτό της παιδικής της ηλικίας περιέχεται στην ποιητική της Συλλογή, που εκδόθηκε το 2012 στη Λάρισα, με τίτλο «Ψάχνοντας τις ψυχές των Ανθρώπων».Την έκδοση προλογίζει η Δήμητρα Μπαρδάνη, καθηγήτρια της Γαλλικής Φιλολογίας, συγγραφέας και πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας ως εξής:
| «Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να βγουν απ’ το συρτάρι τα ποιήματα της Σοφίας Λιάπη! Ποιήματα γεμάτα λυρισμό, συμβολισμό, ανθρωπιά, είναι συναισθήματα καθαρά ανθρώπινα, που μιλούν κατ’ ευθείαν στην ψυχή του αναγνώστη! Όλοι οι χαρακτήρες των ανθρώπων, όλη τους η συμπεριφορά, θετική ή αρνητική, τρυφερή ή κακή, συμπεριφορά που σκορπά ευτυχία ή δυστυχία στον διπλανό, στην κοινωνική του ζωή, στην ερωτική του ζωή, είναι κρυμμένη μέσα στην ποίηση της Σοφίας! Λέξεις πανέμορφες, τρυφερές κι άλλοτε σκληρές, όπως αρμόζει στην περίσταση, μας ξετυλίγουν εικόνες φυσικές ή ανθρώπινες, σαν ορθάνοιχτο παράθυρο με θέα τη ζωή, με τις ομορφιές της, τα υπέροχα, χαρούμενα χρώματα, τις ασχήμιες της, τον σκούρο, αντιπαθητικό φόντο, μα που όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή, είναι καθημερινές καταστάσεις. Με σεβασμό στην ελληνική γλώσσα, μας ταξιδεύει στις προσωπικές μας τρυφερές στιγμές και έγνοιες, πίκρες και νοσταλγίες, απραγματοποίητα όνειρα. |
Η κα Δήμητρα Μπαρδάνη κλείνει τον πρόλογό της καλωσορίζοντας τη Σοφία στον κόσμο της ποίησης και αποκαλύπτοντας ένα ακόμα ταλέντο της.
| Καλώς ήρθες Σοφία, στον ποιητικό κόσμο! Το εξώφυλλο, είναι φωτογραφία με βότσαλα, ένα άλλο ταλέντο της Σοφίας Λιάπη, η οποία δίνει ψυχή και στην πέτρα, με όμορφες εικόνες και χρώματα!» |
Στο βιογραφικό της Σοφίας Τσιούμα - Λιάπη διαβάζουμε:
|
«Γεννήθηκα σ’ ένα μικρό χωριό των Αγράφων, ψηλά στην Αργιθέα. Τα πρώτα μου γράμματα, τα έμαθα εκεί και μετά στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, όπου υπηρετούσε ο πατέρας μου….. Έχω δύο γιούς… Έχω τρία εγγόνια που υπεραγαπώ! Για χρόνια ήμουν στην βυζαντινή χορωδία των Τρικάλων, καθώς και στη βυζαντινή Λαρίσης όπου και διδάχτηκα Βυζαντινή Μουσική. Τώρα συνεχίζω στην Κερκυραϊκή χορωδία. Μου αρέσει η ζωγραφική και ζωγραφίζω πάνω στην πέτρα, της δίνω ζωή, ομορφιά, χρώμα και φαντασία. Ασχολούμαι με το παραδοσιακό τραγούδι Η ταπεινή μου ποίηση άρχισε από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που ζούσα στο χωριό και έκανα όνειρα με τη δική μου φαντασία….. Τον καταγάλανο και περιορισμένο ουρανό που έβλεπα, λόγω των πανύψηλων βουνών, τον φανταζόμουν μεγάλο και ατελείωτο, πότε γαλάζιο και πότε ζωγραφισμένο με τα γκρίζα σύννεφα. Κι άλλα τόσα, κι άλλα τόσα φανταζόμουν και ονειρευόμουν! Και αυτή η εσωτερική πίεση που ένοιωθα, με οδήγησε, στην Πέμπτη δημοτικού να γράψω το πρώτο ποίημα με θέμα τον πλάτανο που υπάρχει εδώ και διακόσια χρόνια στην πλατεία του αγαπημένου και πανέμορφου χωριού μου. "Ω! Πλάτανε! Πώς σε θωρώ, Και έτσι συνέχισα να γράφω για ό,τι με συγκινούσε, ό,τι με προβλημάτιζε, ό,τι με πονούσε και ό,τι έβλεπα στις ψυχές των ανθρώπων. |
Διαβάστε έξι από τα ποιήματα από τη συλλογή της Σοφίας Τσιούμα - Λιάπη επιλέγοντας εδώ:
Από ιδιωτική ηχογράφηση παραδοσιακών τραγουδιών της Σοφίας Τσιούμα - Λιάπη, ακούστε τα 4 από τα 10 τραγούδια που περιέχει ο οπτικός δίσκος (CD).
| Κυρ Κωστάκη έλα κοντά |
|
||
| Σ΄αγαπώ γιατί είσαι ωραία |
|
||
| Σήκω πάνω Δημήτρω μ' |
|
||
| Τώρα τα πουλιά |
|