Να γνωρίζουν όποιες και όποιοι με τα βιβλία τους και τις συγγραφές τους πως, ότι και να γράψουν, δεν μπορούν να αλλοιώσουν τα γεγονότα..... Δεν μπορούν να αποδομήσουν την Ιστορία του Έθνους μας, να απο-ελληνοποιήσουν το Λαό μας και ιδίως τα παιδιά μας στην κατεύθυνση των ιδεολογικών τους ανατροφών και διατροφών ή στην κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης. Μ. Παπαδημητρίου
Σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη!
Η φράση αποδίδεται από πολλούς στον George Orwell, αμφισβητείται όμως αυτή η απόδοση
Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους.
Πλάτων 427-347 π.χ.
Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που κανείς μας δεν μπορεί να ανακτήσει.
Η πέτρα… αφού ριχθεί. Η λέξη… αφού ειπωθεί.
Η ευκαιρία… αφού χαθεί. Ο χρόνος… αφού περάσει.
Άνθρωπος που αγνοεί την ιστορία του, τις παραδόσεις και τα έθιμά του,
Έως πότε πενθήσει η γη και πας ο χόρτος του αγρού ξηρανθήσετε από κακίας των κατοικούντων εν αυτή;
(Ιερεμίας)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 84
Πόλεμος…
Μετά την οικονομική κρίση και την πανδημία η ανθρωπότητα χρειαζόταν κι έναν πόλεμο, για να συμπληρωθούν τα τρία κακά της μοίρας της. Βέβαια, τα κακά είναι πολύ περισσότερα και πώς να τα περιγράψεις όλα; Είναι και διαφορετικά από τόπο σε τόπο, από εποχή σε εποχή κι οπωσδήποτε στις επιπτώσεις τους. Όμως, έχουν κι ένα κοινό στοιχείο: όλα ταλαιπωρούν τους ανθρώπους και βάζουν στη ζωή τους ζόρια…
Αφήστε τον λαγό να τρέχει και μην τον κοιτάτε περισσότερο απ’ όσο πρέπει!... Διαβάστε καμιά αράδα απ’ αυτές που αραδιάζω!... Δε θα κερδίσετε τίποτε, αλλά θα ξεφύγετε από τις κακές σκέψεις, διότι παρατηρώ ότι αναπτύσσεται ένα κακόβουλο λογισμικό στο μυαλό σας. Παραδεχτείτε, με ειλικρίνεια, τι σας πέρασε στον νου και υπογραμμίστε ένα απ’ τα παρακάτω:
Σας έχω σήμερα έναν δέντρο, μα τι δέντρο!... Φουντωτό, κλωναρωτό που λέει και το τραγούδι. Μπορεί να είναι χειμώνας και τα υπόλοιπα φυλλοβόλα να έχασαν προ πολλού τα φύλλα τους, αλλά αυτός αντιστέκεται ακόμη με τα ξερόφυλλά του και μας χαρίζει αυτή την ξεχωριστή ομορφιά. Θα τα κρατήσει εκεί σχεδόν μέχρι να φανούν τα νέα μπουμπούκια που θα έρθουν να τ’ αντικαταστήσουν.
Ένα φυλλοβόλο δέντρο δείχνει με τις εικόνες του όλες τις φάσεις της ζωής, μέσα στον ετήσιο κύκλο του. Από
Ας ξεκινήσω με μια αληθινή είδηση! Πέρασε ο Οκτώβριος ή Οκτώβρης (έτοιμος ήταν ο αριστερός να με διορθώσει) και στη χειρότερη περίπτωση Οκτώμβρης (αυτό δε διορθώνεται με τίποτε…). Βέβαια, το πρόβλημα δεν είναι πώς θα γράψουμε τον μήνα, αλλά πώς θα τον βγάλουμε…). Πέρασε ο Οκτώβριος, λέμε... Το επιβεβαιώνει κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ύστερα απ’ αυτό, ελπίζω να διαλύθηκε πια κάθε αμφιβολία σας περί αλήθειας της είδησης…
Λέγεται κι Αγιοδημητριάτης (Αϊ-Δημήτρης στην Αργιθέα), Βροχάρης, Σποριάς, Σπάρτης, Σποριάτης, Σπαρτός
Μη με κοιτάτε μ’ αυτό το απλανές βλέμμα!... Είπαμε, τέρμα η ψευδαίσθηση του καλοκαιριού και των διακοπών οι πλάνες, με τις περιπλανήσεις σας στα όρη, στα βουνά, στους αιγιαλούς και στους κάμπους… Πέρασε ο Αύγουστος με τις παχιές του μύγες και τώρα στου Τρυγητή το γομαροκαλόκαιρο καλά είναι, κατά τη διαδικασία της προσγείωσης στην πραγματικότητα, να κάνουμε για άλλη μια φορά ταχύτατη προσαρμογή. Αλλιώς, θα πλανώμεθα πλάνην οικτράν…
Βέβαια, δε γλιτώνουμε κι απ’ όλες τις πλάνες, αλλά, τουλάχιστον, να γλιτώνουμε απ’ αυτές που μπορούμε να
Η πρώτη ηχογράφηση του παραλλαγμένου ρητού του σημερινού τίτλου έγινε από τον Κλεόβουλο τον Λίνδιο και ήταν «μέτρον άριστον», δηλαδή, να εφαρμόζουμε το μέτρο στη ζωή μας. Αργότερα κάποιος πρόσθεσε τη λέξη παν και το ρητό τραγουδιόταν ως «παν μέτρον άριστον». Σ’ αυτή την εκτέλεση το έχουμε από τον Διογένη τον Λαέρτιο και η ερμηνεία του είναι: με ό,τι μέτρο και να υπολογίσεις τα πράγματα, είναι το ίδιο καλό και κάθε μέτρο είναι
Αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει…
Κώστας Ουράνης
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 77
Καίρια, καιρικά και επίκαιρα…
Πού να φανταζόταν ο Αισχύλος, ο τραγικός ποιητής, ότι το «χρη λέγειν τα καίρια» που έγραψε στην τραγωδία του «Επτά επί Θήβας» θα το έπαιρνε δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα ένας… τραγικός καφετζής, για να το κάνει τίτλο στο εβδομήνταεπτά Καφενείο του… κι ότι η τραγωδία μπορεί να γίνεται με την επανάληψή της φάρσα και κωμωδία…
Είμαστε καλά, όταν είμαστε καλά κι ας μην το ξέρουμε!…
Πολλές φορές στη ζωή μας δεν είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτά που ζούμε, μ’ αυτά που έχουμε, με τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας ή με ό,τι άλλο μπαίνει στον νου μας και στροβιλίζει τυραννικά τις σκέψεις μας.
Λαλήσεις δεν λαλήσεις, κούκε μ’, εμείς… λαλήσαμε νωρίτερα από εσένα. Και να λαλήσεις ποιος θα σε ακούσει; Είμαστε στη δεύτερη φορά Απρίλης σε πολιορκία κι η λευτεριά μας μετατίθεται για τον… κόκκινο Μάη. Εξάμηνος αποκλεισμός και να δούμε… Βαρεθήκαμε, κουραστήκαμε, αγανακτήσαμε, απελπιστήκαμε. Φυλακισμένοι είμαστε