Να γνωρίζουν όποιες και όποιοι με τα βιβλία τους και τις συγγραφές τους πως, ότι και να γράψουν, δεν μπορούν να αλλοιώσουν τα γεγονότα..... Δεν μπορούν να αποδομήσουν την Ιστορία του Έθνους μας, να απο-ελληνοποιήσουν το Λαό μας και ιδίως τα παιδιά μας στην κατεύθυνση των ιδεολογικών τους ανατροφών και διατροφών ή στην κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης. Μ. Παπαδημητρίου
Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως Αρχαίο Ελληνικό ρητό
Ενίοτε δε, είναι μήτηρ "βαρεμάρας" και... "εκνευρισμού" Κ. Τ.
----------
Η ορθή σκέψη χάνει τη δύναμή και το κύρος της, αν την επαναλαμβάνεις πολύ συχνά" Αντρέ Μωρουά
Σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη!
Η φράση αποδίδεται από πολλούς στον George Orwell, αμφισβητείται όμως αυτή η απόδοση
Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους.
Πλάτων 427-347 π.χ.
Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που κανείς μας δεν μπορεί να ανακτήσει.
Η εικόνα της Θεοτόκου Βρεφοκρατούσας (δηλαδή της Παναγίας που κρατά τον Χριστό βρέφος) είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και διαδεδομένα θέματα της βυζαντινής εικονογραφίας. Σε αυτό το θέμα, η Θεοτόκος παρουσιάζεται ως Μητέρα του Θεού, αγκαλιάζοντας τον Χριστό βρέφος με στοργή και τρυφερότητα.
Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην Αθήνα διαθέτει μια πλούσια συλλογή από
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία - Πρότυπο χριστιανικής μετάνοιας και η αγιογραφική της προσέγγιση
Πληροφορίες
Γράφει η Μαριλένα Φωκά (ΜΑ) αγιογράφος, κριτικός τέχνης και βιβλίου
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία είναι μια μεγάλη μορφή στην χορεία των Αγίων και αποτελεί πρότυπο της μετανοίας για την χριστιανική ζωή.
Στην αγιογραφική της προσέγγιση παρουσιάζει μεγάλη απόκλιση από την μορφολογική και ενδυματολογική της απόδοση από τους άλλους Αγίους. Απεικονίζεται με αποστεωμένη, γυμνή, με τρίχες να καλύπτουν το σώμα της, τα μαλλιά γκρίζα και μακριά και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της αλλοιωμένα από την συνεχή άσκηση.
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία θεωρείται από τις Αγίες που έκαναν την μεγαλύτερη και σκληρότερη άσκηση ταπεινώνοντας το σώμα της ώστε να λάβει συγχώρεση για τον προηγούμενο εφάμαρτο βίο της.
Άγιος Απόστολος Τιμόθεος: Ο πιστός μαθητής και ακόλουθος του Παύλου
Πληροφορίες
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Μια ευγενική μορφή της πρώτης Εκκλησίας υπήρξε και ο άγιος απόστολος Τιμόθεος, ο πιστός μαθητής, ακόλουθος και πολύτιμος συνεργάτης του αποστόλου Παύλου.
Τις περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτόν τις παίρνουμε από το ιερό βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Γεννήθηκε στην Λύστρα της Λυκαονίας της Μ. Ασίας, περί το 30 μ. Χ., από πατέρα Έλληνα (ειδωλολάτρη) και Ιουδαία μητέρα, την θαυμάσια Ευνίκη, η οποία είχε μεταστραφεί στον Χριστιανισμό, όπως και η ευσεβής γιαγιά του (από τη μητέρα του) Λωίδα. Τα ονόματά τους φανερώνουν πως στα μέρη εκείνα είχε συντελεστεί μια σημαντική επιμειξία Ιουδαίων και Ελλήνων. Σε αυτές τις δύο υπέροχες γυναίκες χρωστούσε την βαθειά πίστη στο Θεό, την ηθική του ακεραιότητα και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η Ευνίκη, μορφωμένη και ευγενής γυναίκα,
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Η ρωσική Ορθοδοξία εμπλούτισε αρκούντως τις μυριάδες χορείες των αγίων της Εκκλησίας μας, με χιλιάδες Μάρτυρες, Ομολογητές, Οσίους και αληθινούς πιστούς. Ένας από αυτούς αγίους είναι και ο άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.
Γεννήθηκε το 1815 στο χωριό Τσερνάφσκα της επαρχίας Ορλόφ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Βασιλιέβιστς Γοβόρωφ. Ήταν γιός ευλαβούς ιερέα, από τον οποίο κληρονόμησε βαθιά πίστη στο Θεό και ευλάβεια. Τα πρώτα γράμματα τα διδάχτηκε στην πατρίδα του. Κατόπιν, το 1831, εισήχθη στο Σεμινάριο του Ορλόφ. Ακολούθως, το 1837, συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου, ως το 1841. Εκεί είχε την ευκαιρία να επισκέπτεται συχνά την περίφημη Λαύρα του Κιέβου, την κοιτίδα του ρωσικού μοναχισμού, όπου βρίσκονται πλήθος άφθορων Ιερών Λειψάνων, τα οποία μοσχοβολούν και θαυματουργούν. Συνδέθηκε με ονομαστούς
(Θεολογικό σχόλιο στη μεγάλη Εορτή των Θεοφανείων)
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Τα Άγια Θεοφάνεια είναι μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Κατ’ αυτήν εορτάζεται το μεγάλο γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου στα ιορδάνεια νάματα και η θαυμαστή και σπάνια φανέρωση της Τριαδικής Θεότητος στον κόσμο.
Η σπουδαιότητα της μεγάλης εορτής φαίνεται από το γεγονός ότι αυτή, μετά το Πάσχα, είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι καθιερώθηκε νωρίτερα από το 140 μ. Χ. από την ομάδα του αιρετικού Γνωστικού Βασιλείδη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Οι Γνωστικοί εόρταζαν τη Βάπτιση του Χριστού και ταυτόχρονα την Γέννησή του στις 6 Ιανουαρίου, διότι πίστευαν πως κατά τη βάπτιση ενώθηκε ο «αιώνας» Χριστός με τον άνθρωπο Ιησού,
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Εισήλθαμε ήδη με τη χάρη του Τριαδικού Θεού στο νέο έτος. Μαζί με τις ελπίδες και τις προσδοκίες μας για τη νέα χρονιά, γεμίζει αυτές τις ημέρες την ψυχή μας εύλογος προβληματισμός για την έννοια της ροής του χρόνου. Κι’ αυτό διότι ο χρόνος μαζί με τον «δίδυμο αδελφό του τον χώρο», κατά το αείμνηστο νεοφανή άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς αποτελούν τους δύο βαρείς ζυγούς του ανθρώπου σε όλη την επί γης ζωή του, οι οποίοι του περιορίζουν τον διακαή του πόθο για την απολυτότητα.
Η έννοια του χρόνου είναι μια παμπάλαια μυστηριώδης υπόθεση για τον άνθρωπο. Κανένα άλλο ον δεν έχει την αίσθηση της ροής του χρόνου, πολλώ δε μάλλον δεν έχει την ικανότητα της μέτρησής του, εκτός από τον άνθρωπο, ο οποίος μόνος αυτός προικίσθηκε από το Θεό Δημιουργό με λογική, χάρις στην οποία υπερβαίνει την ενστικτώδη κατάσταση, κοινή σε όλα τα έμβια πλάσματα, και ανάγεται έτσι στη σφαίρα του φιλοσοφικού στοχασμού.
(Αναφορά στη δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου)
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου δεν είναι κάποιο αφηρημένο θεωρητικό σχήμα, ούτε κάποια μυθοπλασία κάποιου ευφάνταστου μυθογράφου, αλλά πραγματικό γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο (Γαλ.4:4). Η μεγάλη δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου μας υπενθυμίζει αυτή την μεγάλη αλήθεια και τονίζει ιδιαίτερα την πραγματική ανθρώπινη φύση, την οποία εκών ενδύθηκε, για χάρη της δικής μας σωτηρίας.
Η καθιέρωση του εορτασμού της Περιτομής του Κυρίου από την Εκκλησία, συνέτεινε αναμφίβολα η δράση κάποιων αιρετικών κύκλων της αρχαίας Εκκλησίας, οι οποίοι αρνούνταν την πραγματική ενανθρώπηση του Θεού
(Θεολογική μονογραφία στην εορτή των Χριστουγέννων)
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Εορτάζουμε την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, την «μητρόπολιν των εορτών», κατά τον ιερό Χρυσόστομο, την απαρχή της σωτηρίας μας. Έγινε ο Θεός άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό. Δέχτηκε να υλοποιήσει το προαιώνιο σχέδιο της Θείας Οικονομίας, για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους και ολοκλήρου της δημιουργίας. Έτσι, σύμφωνα μες τον ιερό υμνογράφο των Χριστουγέννων, «Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον τον άνθρωπον χερσίν ον εποίησεν, κλίνας ουρανούς κατέρχεται» για να σώσει το πλάσμα Του, να το ανασύρει από τους βορβόρους βόθρους της αμαρτίας και να του δώσει και πάλι την αρχέγονη ωραιότητα. Να
Άγιος Ελευθέριος: Ο Ηρωικός Ιερομάρτυς του Χριστού
Πληροφορίες
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Οι ιερομάρτυρες αποτελούν μια ειδική τάξη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Είναι οι ιερείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και μαρτύρησαν για το Χριστό. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Ιερομάρτυς Ελευθέριος.
Γεννήθηκε στη Ρώμη το 2ο μ. Χ. αιώνα από ευγενείς γονείς. Ο πατέρας του κατείχε το αξίωμα του υπάτου. Η μητέρα του ονομαζόταν Ανθία. Είχε γνωρισθεί με μαθητές του αποστόλου Παύλου και έγινε ένθερμη χριστιανή. Μετά το θάνατο του άνδρα της ανάλαβε αυτή την ανατροφή του μικρού Ελευθερίου, στον οποίο έδωσε σπουδαία μόρφωση και τον κατήχησε στον Χριστιανισμό. Φρόντισε μάλιστα να τον συνδέσει με τον επίσκοπο της Ρώμης Ανίκητο (155-166), για να αποκτήσει και χριστιανική μόρφωση και παιδεία. Ο επίσκοπος διείδε στον ευγενή έφηβο Ελευθέριο βαθιά πίστη,
Γράφει ο Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - Καθηγητής
Οι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας αποτελούν μέγα νέφος. Κανείς δεν γνωρίζει τον πραγματικό τους αριθμό, πολλώ δε μάλλον όλα τα ονόματά του. Μας διασώθηκαν τα ονόματα και το μαρτύριο τους μέρος αυτών. Ένας από αυτούς τους καλλίνικους Μάρτυρες είναι και ο άγιος Θύρσων, ο οποίος έχυσε τα αίμα του για το Χριστό.
Σύμφωνα με το ιερό συναξάρι της ημέρας, μαζί με τον άγιο Θύρσο εορτάζουμε και τη μνήμη άλλων δύο Μαρτύρων, του Λεύκιου και του Καλλίνικου (κατ’ άλλους Κορωνάτου). Έζησαν στα μέσα του 3ου αιώνα μ. Χ., όταν είχαν θεριέψει οι διωγμοί κατά των Χριστιανών και κατά χιλιάδες συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν σε φρικτά βασανιστήρια και το θάνατο. Το 249 ανέβηκε στο θρόνο της Ρώμης ο Δέκιος (249-251), ένας θρησκόληπτος, θρησκομανής, δεισιδαίμων και φανατικός ειδωλολάτρης αυτοκράτορας,
Η εικόνα της Θεοτόκου Βρεφοκρατούσας (δηλαδή της Παναγίας που κρατά τον Χριστό βρέφος) είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και διαδεδομένα θέματα της βυζαντινής εικονογραφίας. Σε αυτό το θέμα, η Θεοτόκος παρουσιάζεται ως Μητέρα του Θεού, αγκαλιάζοντας τον Χριστό βρέφος με στοργή και τρυφερότητα.
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία είναι μια μεγάλη μορφή στην χορεία των Αγίων και αποτελεί πρότυπο της μετανοίας για την χριστιανική ζωή.
Μια ευγενική μορφή της πρώτης Εκκλησίας υπήρξε και ο άγιος απόστολος Τιμόθεος, ο πιστός μαθητής, ακόλουθος και πολύτιμος συνεργάτης του αποστόλου Παύλου.
Η ρωσική Ορθοδοξία εμπλούτισε αρκούντως τις μυριάδες χορείες των αγίων της Εκκλησίας μας, με χιλιάδες Μάρτυρες, Ομολογητές, Οσίους και αληθινούς πιστούς. Ένας από αυτούς αγίους είναι και ο άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος.
Εισήλθαμε ήδη με τη χάρη του Τριαδικού Θεού στο νέο έτος. Μαζί με τις ελπίδες και τις προσδοκίες μας για τη νέα χρονιά, γεμίζει αυτές τις ημέρες την ψυχή μας εύλογος προβληματισμός για την έννοια της ροής του χρόνου. Κι’ αυτό διότι ο χρόνος μαζί με τον «δίδυμο αδελφό του τον χώρο», κατά το αείμνηστο νεοφανή άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς αποτελούν τους δύο βαρείς ζυγούς του ανθρώπου σε όλη την επί γης ζωή του, οι οποίοι του περιορίζουν τον διακαή του πόθο για την απολυτότητα.
Η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου δεν είναι κάποιο αφηρημένο θεωρητικό σχήμα, ούτε κάποια μυθοπλασία κάποιου ευφάνταστου μυθογράφου, αλλά πραγματικό γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο (Γαλ.4:4). Η μεγάλη δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου μας υπενθυμίζει αυτή την μεγάλη αλήθεια και τονίζει ιδιαίτερα την πραγματική ανθρώπινη φύση, την οποία εκών ενδύθηκε, για χάρη της δικής μας σωτηρίας.
Εορτάζουμε την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, την «μητρόπολιν των εορτών», κατά τον ιερό Χρυσόστομο, την απαρχή της σωτηρίας μας. Έγινε ο Θεός άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό. Δέχτηκε να υλοποιήσει το προαιώνιο σχέδιο της Θείας Οικονομίας, για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους και ολοκλήρου της δημιουργίας. Έτσι, σύμφωνα μες τον ιερό υμνογράφο των Χριστουγέννων, «Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον τον άνθρωπον χερσίν ον εποίησεν, κλίνας ουρανούς κατέρχεται» για να σώσει το πλάσμα Του, να το ανασύρει από τους βορβόρους βόθρους της αμαρτίας και να του δώσει και πάλι την αρχέγονη ωραιότητα. Να
Οι ιερομάρτυρες αποτελούν μια ειδική τάξη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Είναι οι ιερείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και μαρτύρησαν για το Χριστό. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Ιερομάρτυς Ελευθέριος.
Οι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας αποτελούν μέγα νέφος. Κανείς δεν γνωρίζει τον πραγματικό τους αριθμό, πολλώ δε μάλλον όλα τα ονόματά του. Μας διασώθηκαν τα ονόματα και το μαρτύριο τους μέρος αυτών. Ένας από αυτούς τους καλλίνικους Μάρτυρες είναι και ο άγιος Θύρσων, ο οποίος έχυσε τα αίμα του για το Χριστό.
