Ο Κώστας Η. Κάτσιανος ...θυμάται και στέλνει ευχές σε όλους τους Μεσενικολίτες.
Ήταν τέτοιες μέρες των Χριστουγέννων. Τα σχολεία είχαν κλείσει, Το χιόνι στον Μεσενικόλα πάρα πολύ. Το βράδυ εκείνο έκανε μια τσιβούρα, που η μάνα μας γυρνώντας από τον αχυρώνα μας είπε:
– Απόψε θα ψηθούν ούλες οι ουχιές απ’ του πουλύ κρύου!!!.
Εμείς, τα τέσσερα Κατσανάκια παίζαμε αμέριμνα μέσα στο σπίτι. Κρυφτό, καβαλαράκια και μαξιλαροπόλεμο. Η φασαρία πολύ μεγάλη, δεν μπορούσε να μας κρατήσει τίποτα, όσο και αν μας φωνάζανε να σταματήσουμε. Ώσπου η γιαγιά μας η Κώτσαινα, σηκώνεται από την γωνιά της, διακριτικά και πάει στο παραθύρι. Τραβάει στο πλάι το κουρτινάκι και φωνάζει δήθεν τρομαγμένη στη μάνα μου:
– Πω πω, μαρή νυφ’, έλα να δεις. Τέσσερα καρκατζούλια στο οικόπεδο της Λιούλιηνας!!! Προσπαθούν να ανέβουν στον μπουχαρί μας!!!
Εμείς μόλις το ακούσαμε, μας πήγε «τρεις και πέντε», κόπηκε η ανάσα μας και μονομιάς και τα τέσσερα τρυπώσαμε κάτω από την βελέντζα. Η γιαγιά πάλι: - Πάρε μαρή νυφ’ πάρι ένα τρανό κούτσουρου και χώστο στου μπουχαρί να μη μπορούν να κατέβουν και μας πάρουν τα πιδιά!!!
{Τα παγανά έρχουντι απού κατ’ απ’ τη γης. Ούλου του χρον’ πιλικάν μι τα τσικούρια να κόψουν του δέντρου που βαστάει τη γης. Κόβουν κόβουν οσότου απουμέν’ λιγάκι, ντιπ μια τρίχα και τότι λένε:
– Αϊ πάμι κι’ αυτό θα πέσει!!!
Ξαναματαέρχονται την άλλη μέρα και το βρίσκουν ντιπ ακέριου. Και πάλι απ’ την αρχή να του πιλικάν.
Τα παγανά είναι μαύρα, κ’τσά και άσχημα και κάνουν στα σπίτια πουλλές ζαβουλιές: Χύνουν του νιρό απ’ του γκιούμ’, σκουρπάν τ’ αλεύρ’, σπάνι τις στάμνις, μαγαρίζουν τη στάχτ’.
Γι’ αυτό αυτές τις μέρες βάζουμι στου μπουχαρί αρπάκια, ρίχνουμι κι αλάτ’ για να κάνει η φουτιά κρότου, βάζουμι κι καίμι και κάνα παλιό καουτσούκι για να βρουμουκουπήσ’ ου τόπους και να φύγουν μακριά. Τα παγανά δεν αλληλοβοηθιούντι γι’ αυτό δεν καταφέρνουν να κάνουν κακό στους ανθρώπους, παρά τη θέλησή τους. Τα Θιουφάνεια που έρχιτι ου παπα-Γιώργς με την αγιαστούρα και την βρεχτούρα τα διώχνει και πάνι κατ’ στην Αφρική. Κι έτσ’ ησυχάζουμι κι μεις.}
Αυτά μας λέγανε οι μεγαλύτεροι για να μας κάνουν να σκιαζόμαστε!!!
Εύχομαι σε όλους τους Μεσενικολίτες, όπου και αν είναι, να περάσουν καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2013, με υγεία για όλους.
Κώστας Ηλία Κάτσιανος
Στεφανιάδα - Ι. Μ. Σπηλιάς πρόσβαση ξανά από Ιούνιο
Πληροφορίες
Γράφει ο Λάμπρος Τσιβόλας
Αργιθέα: «Στεφανιάδα - Ι. Μ. Σπηλιάς πρόσβαση ξανά από Ιούνιο… Απουσιάζουν για μια ακόμη φορά οι αρμόδιες αρχές».
Τον Σεπτέμβριο του 2012 η εφημερίδα «ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ Καρδίτσας» κυκλοφόρησε με τον πρωτοσέλιδο τίτλο: «το φάσμα του αποκλεισμού απειλεί τα χωριά μας», όπου κατά λέξη δημοσίευε: «Με την πρώτη βροχή στην Αργιθέα, άρχισαν και τα προβλήματα. Τρία λεωφορεία γεμάτα προσκυνητές, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν, λίγα μέτρα από την Παναγία Σπηλιώτισσα, αφού το «Βαθύρεμα» έκλεισε και πάλι επειδή ο τόπος στο σημείο κατολισθαίνει με την πρώτη ψιχάλα, εμποδίζοντας τη διέλευση οχημάτων προς το μοναστήρι, τη Στεφανιάδα, το Αετοχώρι, το Μάραθο και την επικοινωνία με Άρτα, Ευρυτανία, Αιτωλοακαρνανία και την υπόλοιπη Αργιθέα…». Και προειδοποιούσε κιόλας: «Στεφανιάδα - Ι. Μ. Σπηλιάς πρόσβαση ξανά από Ιούνιο».
Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΚΩΜΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Νικ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ+
Ο ΑΝΤΑΡΤΟ-ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ!!!
Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου Δικηγόρος Αθηνών - Συγγραφέας
Ο Ιερέας Κωνσταντίνος ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ του Νικολάου, γνωστός ως ο παπα - Κόκκινος σε όλη την Αργιθέα ως και στον Κάμπο και δίχως υπερβολή και στις μεγάλες πόλεις ήταν ένας θρύλος πραγματικά!!!
Στα Χωριά μας περνούσε έφιππος καλπάζοντας και εμείς μικρά παιδιά λέγαμε: έρχεται ο παπα Κόκκινος!!! Και τρέχαμε να του φιλήσουμε το χέρι. Και το χέρι του έμπαινε στην τσέπη, έβγαζε καραμέλες και μας μοίραζε…κι αν δεν είχε μας έδινε φράγκο η δίφραγκο για να πάρουμε από το μαγαζί. Ως Λαγκαδιώτες τον βλέπαμε να ξεμυτάει στη Ζούγα, ερχόμενος από Καλή Κώμη μέσω Μέγα Κάμπου-Καλατορίου για να περάσει για το Ανθηρό και να συναντήσει τον στενό του φίλο και πρωτοπαλίκαρό του, τον δικό μας παπά τον Κωνσταντίνο Παπαδημητρίου-άλλον θρύλο και γνωστό ως Παπατάκη!!! Να δει κι όλους τους συγγενείς του και φίλους του. Και από εκεί οι δυο τους να πάνε για τον παπα Βασίλη το Γώγο στην Αργιθέα (παλιό Κνίσσοβο) και εκείθεν για «κείθε» για το Μουζάκι και τον Κάμπο ή για τις πόλεις!!! Ήταν τότε που για να φτάσεις από την Καλή Κώμη στο Μουζάκι μέσω Τυμπάνου ήθελες δυο μέρες στο δρόμο με τα πόδια, μα και με το άλογο ή το μουλάρι…
Εγκατάλειψη, μαρασμός, κοινωνία με κατάθλιψη… Η Αργιθέα του 2012, δυστυχώς, έχει «χρεοκοπήσει» εδώ και καιρό. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η πολιτική ανεπάρκεια, τα στημένα παιχνίδια, τα κλειστά κλαμπ και τα παραταξιακά συμφέροντα έχουν «στήσει» την ιδιαίτερή μας Πατρίδα στο απόσπασμα…
Τόσο η νυν ηγεσία (Χρήστου Καναβού – Θανάση Οικονόμου) του Δήμου Αργιθέας, όσο και αυτές των πρώην Καποδιστριακών Δήμων της περιοχής, φέρουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή οδυνηρή - για τους πολίτες - κατάσταση! Είχαν την ευκαιρία, σε εποχές ευμάρειας, να θωρακίσουν και να ενδυναμώσουν την Αργιθέα, αλλά δεν την άδραξαν. Είχαν την υποχρέωση να δημιουργήσουν το αύριο, αλλά δεν την τήρησαν. Είχαν ευθύνες απέναντι στις τοπικές κοινωνίες, αλλά τις απέφευγαν. Και μάλιστα επιμελώς!
Από όταν ήμουν μικρό παιδί άκουγα τους μεγαλύτερους να λένε: «Η σημερινή νεολαία δεν είναι σαν εμάς, είναι άχρηστη. Οι νέοι σήμερα δεν έχουν αξίες, δεν σέβονται κανέναν και άλλα πολλά». Ο,τι χειρότερο θα μπορούσαν να πουν για τους νέους το ξεστόμιζαν χωρίς καμία αιδώ.
Πάντα ανέφεραν το: «Εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία τους....»
Ποτέ δεν σκέφτονταν πως ό,τι καλό ή κακό είχαν οι νέοι το είχαν κληρονομήσει, διδαχθεί, παραδειγματιστεί από αυτούς, από την προηγούμενη γενιά.
Είναι φράσεις και νοοτροπία που απεχθανόμουν και απεχθάνομαι ακόμα και τώρα που γέρασα.
Πριν μπω στο κυρίως θέμα θα αναφέρω ένα γεγονός με πρωταγωνιστές ένα συνεργείο Γερμανών και έναν Έλληνα.
Πριν μερικά χρόνια, ένα συνεργείο Γερμανών έφτασε σ’ ένα νησί του Αιγαίου για να κάνει μια δουλειά, κάποιας υπηρεσίας. Άρχισαν τις εργασίες το πρωί της πρώτης μέρας και μετά από 2 - 3 ώρες διαπίστωσαν ότι δεν είχαν στην εργαλειοθήκη τους ένα σταυροκατσάβιδο συγκεκριμένου μεγέθους με γωνία. Αναζήτησαν στο χώρο της εργασίας τους τέτοιο κατσαβίδι, αλλά μάταια. Υπήρχε σταυροκατσάβιδο αυτής της διάστασης αλλά δεν ήταν με γωνία, οπότε αποφάσισαν να διακόψουν την εργασία τους, να πάνε ν’ αγοράσουν το κατάλληλο κατσαβίδι και να συνεχίσουν την επόμενη ημέρα.
«Στο χάνι, που είναι ένα μαγαζί λίγο απ’ όλα, από φαρμακείο μέχρι ξενοδοχείο ύπνου, στέκονται οι Αργιθεάτες μέχρις ότου πάρουνε τη μεγάλη απόφαση: να καβαλήσουνε τ’ Άγραφα και να φτάσουνε στα Χωριά τους.
Θα περάσουνε βουνά και βουνά και έπειτα από οκτώ ώρες πορεία θα πιάσουνε τον πρώτο κατήφορο, θα ανεβοκατέβουνε και πάλι, μέχρις ότου, επιτέλους πίσω από τον κόσμο, αντικρίσουνε τα σπίτια τους.
Είναι βράδυ και το φως της λάμπας είναι τόσο φτωχό, που μόλις ξεχωρίζουνε οι φυσιογνωμίες. Η πόρτα ανοίγει. Ο αέρας με το φύσημα δυναμώνει για μια στιγμή τη φλόγα της λάμπας..
Ο διαδικτυακός τηλεοπτικός σταθμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου “EuroparlTV” ανάρτησε στον ιστότοπό του βίντεο με τίτλο: «Κοντά σας: Προκλήσεις για την επιβίωση στην κοιλάδα του Αχελώου».
Το βίντεο γυρίστηκε με την ευκαιρία της συζήτησης στην Κοιλάδα του Αχελώου για την Αγροτική και Περιφερειακή Ανάπτυξη, την Ανάπτυξη της Υπαίθρου κα τη Νέα Αγροτική Επιχειρηματικότητα, που διοργάνωσε ο Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη Άρτας με την υποστήριξη του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα και της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα που έγινε στις 23 και 24 Ιουλίου 2012.
Στο βίντεο, αφού εξαίρεται η ομορφιά της φύσης, περιγράφεται και η δύσκολη ζωή των ανθρώπων που επιμένουν παρά τις δυσκολίες να κρατούν τον τόπο ζωντανό.
Συνέλληνες - Υποχρέωσή μας απέναντι στην Πατρίδα και το Έθνος, το ΜΟΝΙΑΣΜΑ!
Πληροφορίες
Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου
Ετούτην την ώρα να μονιάσουμε απόλυτα!!! Καιροφυλαχτούν οι εχθροί μας για να μας διαιρέσουν και πάλι. Μην τους δώσουμε τέτοια χαρά...
Εμείς οι παλιότεροι έχουμε υποχρέωση, έχουμε καθήκον να βλέπουμε τα πράγματα από τη σκοπιά κυρίως της Πατρίδας και των παιδιών μας. Η Πατρίδα - ιδιαίτερη ή μείζονα - είναι Πατρίδα!!! Η νεολαία μας είναι το μέλλον της!!! Αν κάποιοι συνέλληνες δε χόρτασαν δόξα και λεφτά, αν κάποιοι ξένεψαν, αν κάποιοι πρόδωσαν Πατρίδα, Λαό, Ιδανικά, Αρχές και Αξίες αιώνια δομημένες δε φταίνε και δε φταίμε όλοι.
Αργιθέα: «Στεφανιάδα - Ι. Μ. Σπηλιάς πρόσβαση ξανά από Ιούνιο… Απουσιάζουν για μια ακόμη φορά οι αρμόδιες αρχές».
Εγκατάλειψη, μαρασμός, κοινωνία με κατάθλιψη… Η Αργιθέα του 2012, δυστυχώς, έχει «χρεοκοπήσει» εδώ και καιρό. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η πολιτική ανεπάρκεια, τα στημένα παιχνίδια, τα κλειστά κλαμπ και τα παραταξιακά συμφέροντα έχουν «στήσει» την ιδιαίτερή μας Πατρίδα στο απόσπασμα…
Ετούτην την ώρα να μονιάσουμε απόλυτα!!! Καιροφυλαχτούν οι εχθροί μας για να μας διαιρέσουν και πάλι. Μην τους δώσουμε τέτοια χαρά...
