Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους.
Πλάτων 427-347 π.χ.
Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που κανείς μας δεν μπορεί να ανακτήσει.
Η πέτρα… αφού ριχθεί. Η λέξη… αφού ειπωθεί.
Η ευκαιρία… αφού χαθεί. Ο χρόνος… αφού περάσει.
Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως Αρχαίο Ελληνικό ρητό
Ενίοτε δε, είναι μήτηρ "βαρεμάρας" και... "εκνευρισμού" Κ. Τ.
----------
Η ορθή σκέψη χάνει τη δύναμή και το κύρος της, αν την επαναλαμβάνεις πολύ συχνά" Αντρέ Μωρουά
Να γνωρίζουν όποιες και όποιοι με τα βιβλία τους και τις συγγραφές τους πως, ότι και να γράψουν, δεν μπορούν να αλλοιώσουν τα γεγονότα..... Δεν μπορούν να αποδομήσουν την Ιστορία του Έθνους μας, να απο-ελληνοποιήσουν το Λαό μας και ιδίως τα παιδιά μας στην κατεύθυνση των ιδεολογικών τους ανατροφών και διατροφών ή στην κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης. Μ. Παπαδημητρίου
Σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη!
Η φράση αποδίδεται από πολλούς στον George Orwell, αμφισβητείται όμως αυτή η απόδοση
78 χρόνια μετά το τέλος του στο ΦΑΓΚΟ Μεσιούντας στις 15-16.6.1945 υπάρχουν και πρόθεση του κατόχου τους είναι η παράδοση αυτών σε σοβαρό Φορέα - Ιστορικό Μουσείο!!!
Ένα ασημένιο ρολόϊ τσέπης της Ελβετικής Εταιρείας LONGINESγια λογαριασμό των Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ) & μια ασημένια καπνοταμπακιέρα, που έχουν τη δική του και τη δική τους ιστορία, υπάρχουν ακόμα και σήμερα και τη μολογούν!!!
Τα είχε επάνω του ο ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας. Μύθος ότι το ρολόϊ του δήθεν το έσπασε και την ταμπακιέρα του δήθεν τη χάρισε σε κάποιο πρωτοπαλίκαρό του πριν θέσει τέρμα στη ζωή του.
(Ιστορική έρευνα υπό Μενελάου Νικ. Παπαδημητρίου, εξ Ανθηρού Αργιθέας Καρδίτσας)
ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΓΙΘΕΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΓΙΘΕΑΤΕΣ!!!
Του Μενέλαου Παπαδημητρίου
Την Παιδεία στα Χωριά μας, στην ορεινή και δυσπρόσιτη Αργιθέα Καρδίτσας, εκτός από τα δημοτικά σχολεία βοήθησαν τα μέγιστα και τα Τριτάξια Γυμνάσια που στην αρχή ήταν ημιγυμνάσια - παραρτήματα του Γυμνασίου Μουζακίου και αργότερα έγιναν αυτοτελή.
Ο Αργιθεάτης (εκ Βλασίου ο πατέρας του Αχιλλέας) ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΛΛΑΜΑΝΗΣ, Καρδιτσιώτης πολιτικός, ως υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων την περίοδο 1965-66 έχοντας ιδία άποψη και θέληση (μετά από πρόταση - παρέμβαση του τότε Προέδρου Ανθηρού και πολιτικού του φίλου αειμνήστου Δημοσθένη Μπακογιάννη, αλλά και άλλων φίλων του, προέδρων και μη, στην Αργιθέα) και εφαρμόζοντας
Μπορεί ο Δήμος Αχελώου ως διοικητική οντότητα να κράτησε λίγο (1999-2010), τα χωριά όμως που τον απάρτιζαν είχαν από πολύ παλιά μια κοινή πορεία, που την μαρτυρούν όχι μόνο οι δεσμοί αίματος αλλά και ο τρόπος ζωής σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Σκαλίζοντας το παρελθόν φθάνουμε στο 1454-1455. Τότε έχουμε την πρώτη γραπτή πηγή για την περιοχή και προέρχεται από τους τούρκους κατακτητές, που σε απογραφή που διενήργησαν κατέγραψαν τους κατοίκους και τους φόρους κάθε οικισμού χωριστά. Τα πρωτότυπα αρχεία φυλάσσονται στην Κωνσταντινούπολη, αλλά τα τελευταία χρόνια είναι διαθέσιμα.
Στον Καλλικρατικό Δήμο Αργιθέας ανήκουν 20 Κοινότητες. Οι Κοινότητες αυτές από την εποχή του Αθάμα έχουν πολλά κοινά και πολλές ιδιαιτερότητες η κάθε μία ξεχωριστά.
Ο τόπος αυτός κατακτήθηκε και κατοικήθηκε κατά εποχές από διάφορους λαούς. Άλλοι έφυγαν μετά από νεότερη κατάληψη, άλλοι έμειναν και άλλοι επέστρεψαν στον τόπο τους μετά από αιχμαλωσία. Όλοι μαζί σήμερα, οι απόγονοι αυτών, αποτελούμε τον Καλλικρατικό Δήμο Αργιθέας.
Η ιστορία του τόπου μας είναι μεγάλη αλλά πολύ λίγο μελάνι διατέθηκε για την καταγραφή της. Βλέπετε ο τόπος προσφέρονταν μόνο για τους ‘κυνηγημένους’ και ‘Αρματολούς και Κλέφτες’.
Δεν θα προσπαθήσω εδώ να γράψω την ιστορία. Αναφέρω μόνο μερικές διοικητικές μεταβολές και μετονομασίες των χωριών από το 1912 και μετά.
Σε προηγούμενη ανάρτησή μας δημοσιεύσαμε το πρώτο μητρώο αρρένων του Δήμου Αργιθέας, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881, που καταρτίστηκε επί δημαρχίας του πρώτου Δημάρχου Αργιθέας, Δημητρίου Αλεξανδρή. Δείτε ΕΔΩ:
Σήμερα δημοσιεύουμε τα μητρώα αρρένων των χωριών του πρώην Δήμου Αχελώου, όπως αυτά καταρτίστηκαν από τις Κοινότητες και περιλαμβάνουν τις γεννήσεις, αρρένων, από το 1843 έως το 1923 (των άλλων δυο Δημοτικών Ενοτήτων του Δήμου Αργιθέας, δεν βρήκαμε τα αντίστοιχα μητρώα).
Οι λόγοι που μας οδήγησαν σ’ αυτή την επιλογή είναι: α) Η επιλογή της περιόδου 1843 - 1882 έγινε γιατί στα δυο μητρώα, εκείνο του Αλεξανδρή και εκείνα των κοινοτήτων υπάρχουν κάποιες - ελάχιστες - διαφορές. β) Η επιλογή του 1923 έγινε για λόγους προσωπικών δεδομένων.
Μακεδονικός αγώνας ονομάζεται ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, κυρίως, και άλλων σλαβόφωνων λαών κατά την περίοδο 1904 έως 1908 με το θέατρο των συγκρούσεων να είναι η τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η λήξη της επανάστασης του 1821 δεν βρήκε ολόκληρη την Ελλάδα ελεύθερη. Τα βόρεια σύνορα της ελεύθερης Ελλάδας αποτελούσε η Θεσσαλία. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνισμού παρέμεινε υποδουλωμένο στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η Θεσσαλία του Ρήγα Φεραίου, η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλες ένδοξες και ελληνικότατες περιοχές Ήπειρος, Κρήτη, Θράκη και πόλεις όπως Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Μοναστήρι, Ρόδος, Βέροια στέναζαν κάτω από την μπότα του τούρκου δυνάστη.
Τα τελευταία χρόνια δημοσιοποιούνται απογραφικά στοιχεία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η πρόσβαση σε αυτά γίνεται με τη συνεργασία τούρκων καθηγητών ιστορίας σε Πανεπιστήμια της Κωνσταντινούπολης, όπου και φυλάσσονται.
Από το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συνεργασίας, ανάμεσα στον Γιώργο Σταμούλη και τον Levent Kayapinar, προέκυψε η έρευνα του πρώτου για το Καταφύλλι, που είναι και ο τόπος καταγωγής του. Οι απογραφές καλύπτουν την περίοδο από 1454-1570 και περιέχουν πληθυσμιακά και φορολογικά στοιχεία. Μάλιστα οι τρεις από τις πέντε περιέχουν εκτός από το συνολικό αριθμό και τα ονόματα των κατοίκων. Ενδιαφέρον έχουν και τα φορολογικά στοιχεία, που δείχνουν τις οικονομικές δραστηριότητες της περιόδου, ενώ μπορούν να γίνουν και συγκρίσεις με γειτονικά χωριά.
Εβδομήντα εξ χρόνια πέρασαν από το χαμό του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας.
Με το φίλο δημοσιογράφο Ηλία Προβόπουλο, για τον Άρη Βελουχιώτη και το τέλος του, συνεργαστήκαμε στο παρελθόν και οι εργασίες μας δημοσιεύθηκαν στην Ελευθεροτυπία το 1995 και το 1997, στα δε Ιστορικά του Έθνους το 2009.
Πλείστα όμως στοιχεία - μαρτυρίες, διωκτών καθώς και συντρόφων του Άρη, μετά από μακροχρόνιες έρευνές μου, υπάρχουν και παραμένουν στα αρχεία μου που σημειωτέον τα σημαντικότερα
74 χρόνια από τα τραγικά γεγονότα των Δεκεμβριανών 1944, σήμερα 24 Δεκεμβρίου 2018 - παραμονή Άγιας νύχτας των Χριστουγέννων - ώρα να θυμηθούμε εκείνες τις σκληρές περιόδους στα Βραγκιανά, την Αργιθέα.
Να μνημονεύσουμε ηρωικές μορφές Ανθρώπων μας, που έδρασαν σε διαφορετικές μεν παρατάξεις και οργανώσεις, αλλά με φιλειρηνικό Πατριωτικό οίστρο!
Να ...αποτοξινωθούμε λιγάκι από τα σύγχρονα πολιτικά και Αυτοδιοικητικά.....
Το katafylli.gr δημοσίευσε τον Μάιο του 2017 το 1ο μητρώο αρρένων της Αργιθέας που καταρτίστηκε το 1883 επί δημαρχίας Δημητρίου Αλεξανδρή, του πρώτου Δημάρχου μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.
Όπως θα διαπίστωσαν οι αναγνώστες μας, από τα χωριά που αναφέρονται στην απογραφή εκείνη λείπει ο Μάραθος (η Αραχωβίτσα) Οι κάτοικοί του είναι γραμμένοι στα Βραγκιανά. Την Αραχωβίτσα τη συναντήσαμε για πρώτη φορά, στη γενική απογραφή του 1907.
Σήμερα αρχίζουμε τη δημοσίευση των μητρώων αρρένων ανά χωριό από το 1843 έως το 1915, όπως αυτά καταρτίστηκαν από τις κοινότητες. Κάνουμε την αρχή από το Μάραθο που δεν αναφέρεται στο προαναφερθέν μητρώο του 1883.
78 χρόνια μετά το τέλος του στο ΦΑΓΚΟ Μεσιούντας στις 15-16.6.1945 υπάρχουν και πρόθεση του κατόχου τους είναι η παράδοση αυτών σε σοβαρό Φορέα - Ιστορικό Μουσείο!!!
Μακεδονικός αγώνας ονομάζεται ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, κυρίως, και άλλων σλαβόφωνων λαών κατά την περίοδο 1904 έως 1908 με το θέατρο των συγκρούσεων να είναι η τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία.
Εβδομήντα εξ χρόνια πέρασαν από το χαμό του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας.
74 χρόνια από τα τραγικά γεγονότα των Δεκεμβριανών 1944, σήμερα 24 Δεκεμβρίου 2018 - παραμονή Άγιας νύχτας των Χριστουγέννων - ώρα να θυμηθούμε εκείνες τις σκληρές περιόδους στα Βραγκιανά, την Αργιθέα.
