Φίλες και Φίλοι ΑργιθεάτεςΣτις 6 Ιουλίου 2013 γίνεται μια ημερίδα στα Βραγκιανά με θέμα την ανάπτυξη της κοιλάδας του Αχελώου με πρωτοβουλία της Ε. Ε. Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια ημερίδα με τόσο υψηλούς προσκεκλημένους και προσωπικότητες γίνεται για πρώτη φορά. Έχουν γίνει όμως κατά καιρούς διάφορες άλλες εκδηλώσεις όπως συνέδρια - ημερίδες κ. λπ. Καταγραφήκαν προβλήματα, έγιναν προτάσεις, αλλά η ανάπτυξη δεν έρχεται στην περιοχή. Θα είναι φαντάζομαι και η ημερίδα αυτή μια από τα ίδια.
Είναι καιρός, πιστεύω, να σκεφτούμε ο καθένας προσωπικά πώς εννοεί την ανάπτυξη και τι προσδοκά. Τα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια υπήρξε μια κινητικότητα στην περιοχή μας. Ας δούμε, τι άλλαξε, τι αλλάζει και τι θέλουμε.
Τα τελευταία 15 χρόνια υπήρξε μια επενδυτική προσπάθεια από ορισμένους συμπατριώτες μας οι οποίοι έφτιαξαν ξενώνες και κάποιες ταβέρνες σε ορισμένα χωριά της Αργιθέας. Το οδικό δίκτυο βελτιώθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό. Σπίτια καινούρια χτίστηκαν, άλλα ανακαινίστηκαν, βελτιώθηκε η κατάσταση των δικτύων αλλά μέχρι εκεί. Έγιναν πλατείες, δρόμοι, εξωραϊσμοί κ. ο. κ. Νέες θέσεις εργασίας όμως δεν δημιουργήθηκαν, κόσμος πίσω δεν επέστρεψε, κάτι καινούριο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Μήπως όμως είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τον όρο ανάπτυξη και πώς πρέπει να είναι για την περιοχή μας;
Εργοστάσια δεν πρόκειται να γίνουν στην Αργιθέα, ούτε μεγαλεπήβολες επενδύσεις.
Για να υπάρχει ανάπτυξη πρέπει στα χωριά μας να γυρίσει κόσμος, να εγκατασταθούν καινούριες οικογένειες, να δημιουργηθούν νέες οικογένειες από τα ανύπαντρα παιδιά που μένουν μόνιμα στα χωριά για να ανοίξουν ξανά κάποια σχολεία. Το όποια τοπικά προϊόντα να τυποποιηθούν και να πάνε στις αγορές για να έρθει πίσω στα χωριά χρήμα.
Ποια όμως είναι τα τοπικά μας προϊόντα;
Πρωτίστως το γάλα, το κρέας και τα προϊόντα τους. Το μέλι, τα κοτόπουλα τα αυγά, διάφορα, βότανα όπως τσάι ρίγανη κ.λπ.
Ίσως και κάποιες μικρές βιοτεχνίες κατεργασίας ξύλου και άλλων προϊόντων.
Ενδεχομένως θα μπορούσαν να γίνουν κάποια μικρά υδροηλεκτρικά εργοστάσια για την παραγωγή ρεύματος, ανεμογεννήτριες, εμφιάλωση νερού κ. ο. κ. (βλέπε παράδειγμα τη Βατσινιά)
Ο τουρισμός, όπως πεζοπορία, ορειβασία κανυονινκ, ράφτινκγ, θρησκευτικός τουρισμός.
Όλα όμως αυτά δεν έρχονται με ευχές και ευχολόγια.
Έρχονται με συγκεκριμένες δράσεις και πρωτοβουλίες και από τη δημοτική αρχή και από τους Δημότες στο σύνολό τους.
Για να προωθήσεις κάθε μορφής τουρισμό έρχεσαι σε επαφή με τουριστικά γραφεία και επιχειρήσεις που ειδικεύονται σε κάθε τομέα, παρέχοντάς τους τις απαραίτητες διευκολύνσεις.
Για να τυποποιήσεις προϊόντα και να τα βγάλεις στην αγορά χρειάζεσαι τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, την τεχνογνωσία και γνώσεις μάρκετινγκ.
Για να εκσυγχρονίσεις καφενεία, ταβέρνες κ. ο. κ. υπάρχουν αρκετά προγράμματα, αλλά θέλει τρέξιμο.
Για να φτιάξεις παραδοσιακά γλυκά υπάρχει και η τεχνογνωσία και τα προγράμματα, αλλά λείπει η θέληση.
Για να πουλήσεις κρέας, γάλα και αυγά πρέπει να έχεις ζωντανά.
Για να γίνουν όλα αυτά, αγαπητές φίλες και φίλοι χρειάζονται οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που θα πάρουν τις πρωτοβουλίες, που θα έχουν τη φιλοδοξία και το όραμα για όλα αυτά. Και οι λίγοι άνθρωποι στην Αργιθέα είναι κουτσοβολεμένοι άλλος λίγο, άλλος πολύ και δεν πολυενδιαφέρονται.
Εμείς οι υπόλοιποι Αργιθεάτες αφού φύγαμε απ’ την περιοχή μας ξαναγυρίζουμε για 10 μέρες το καλοκαίρι και άντε κάνα δυο φορές ακόμα άνοιξη - φθινόπωρο και μετά από τη σιγουριά του καφενείου της πρωτεύουσας ζητάμε την ανάπτυξη. Επίσης, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δικά μας παιδιά δεν επανδρώνουν τα όποια σχολεία και ιατρεία υπάρχουν ακόμη και στην πλειοψηφία τους δάσκαλοι και γιατροί είναι πάντα ξένοι.
Στην Αργιθέα σήμερα το ψωμί και το γάλα και τα κουλουράκια έρχονται απ’ το Μουζάκι, κρέας ψωνίζουμε απ’ το Μουζάκι, αυγά από το σουπερ Μάρκετ και τυρί τυποποιημένο. Μια πόρτα και ένα παράθυρο έρχονται απ’ την Καρδίτσα. Δεν υπάρχει στην κυριολεξία κάτι που να πεις με υπερηφάνεια ότι αυτό παράγεται στο χωριό μου, ούτε καν ένα αυγό, ένα ξύλινο αναμνηστικό, ένα αδράχτι που λέει ο λόγος, έστω ένα κιλό λουκάνικα, μια φέτα τυρί, λίγο βούτυρο, κάτι που να θυμίζει Αργιθέα.
Αφού δεν παράγουμε αυγά, τυρί, βούτυρο, δεν έχουμε ντόπια κρεοπωλεία, δεν έχουμε ένα φούρνο, δεν έχουμε κηπευτικά, δεν εκμεταλλευόμαστε την ξυλεία και ότι παράγει τέλος πάντων η φύση, τότε η ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ.
Ανάπτυξη σημαίνει συνεχής οικονομική εισροή μέσα από επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής με σκοπό το κέρδος.
Εμείς οι Έλληνες και κατ’ επέκταση και οι Αργιθεάτες είμαστε εύκολοι στα λόγια και στα ευχολόγια και δύσκολοι στην πράξη.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα συμβαίνει και στην ιδιαίτερη πατρίδα. Καλό, λοιπόν, θα ήταν αν μπορούμε να σταματήσουμε τα μεγάλα λόγια και τις φανφάρες, τις γιορτές και τα πανηγύρια και να περάσουμε, όσοι μπορούμε, στην πράξη. Οι υπόλοιποι, όσοι δεν μπορούμε, ας ασχοληθούμε με τη δουλειά μας στον τόπο που βρισκόμαστε και ας σταματήσουμε τις μεγάλες κουβέντες και τις μεγαλόπνοες ιδέες που είναι για αυτοπροβολή και μόνο.
Καλές οι ημερίδες, αλλά στην ουσία δεν απέδωσαν τίποτα!!!!
Βεβαίως οι χειροπιαστές ιδέες μου θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα αν τις κάνουμε πράξη οι ίδιοι και όχι να τα λέμε δήθεν για τους άλλους!
Βασίλης Τσιούμας
Δημότης Αργιθέας.
