Το 2017, υπήρξε μια ακόμη μεστή σε γεγονότα χρονιά, για τον κόσμο ολόκληρο, αλλά και για τη χώρα μας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς, η ανωριμότητα μικρών ή μεγαλύτερων ηγετών με τον επίσημο τίτλο του δικτάτορα ή όχι, κατάφεραν να επαναφέρουν το ξεχασμένο από την ψυχροπολεμική περίοδο «φάντασμα» ενός πυρηνικού ολέθρου.

Ακραίοι, με την προβιά ενός θρησκευτικού μανδύα, στρατολογούν αδαείς και εξαθλιωμένους περιθωριακούς, ώστε να συνεχίσουν να τρομοκρατούν, να σκοτώνουν και να προσπαθούν να καταργήσουν ελευθερίες και δικαιώματα αιώνων.

Εθνικιστικές και φασιστικές ιδέες, πρακτικές και πρόσωπα, βρήκαν ρόλο με πρόσχημα την προστασία από τον άλλο παραλογισμό.

Και βεβαίως η «τρομολαγνία» με όχημα την κατευθυνόμενη ενημέρωση συντηρεί τον φαύλο αυτό κύκλο.

Παρ’ όλα τα πολλά άσχημα και δυσάρεστα που συνέβησαν, και στη χώρα μας, ήταν ίσως ο πρώτος χρόνος μετά από πολλούς, όπου οι θετικές προοπτικές, είναι πλέον ορατές και ξεκάθαρες.

Τα πρώτα σημάδια μιας οικονομικής ανάκαμψης φάνηκαν όπως και τα αποτελέσματα πραγματικών πολιτικών κοινωνικής αλληλεγγύης. Το «τέρας» της ανεργίας που σχεδόν ισοπέδωσε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, άρχισε να συρρικνώνεται και η χώρα επιστρέφει, αργά αλλά σταθερά σε μια στέρεη κανονικότητα.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό το γεγονός ότι κάποιοι, στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, παραδέχονται πλέον ότι πολιτικές και πρακτικές που κυριάρχησαν και εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, ήταν αδιέξοδες, με καταστροφικά για τους ευρωπαίους πολίτες αποτελέσματα.

Φαίνεται ότι και σαν κοινωνία ωριμάζουμε. Σε πείσμα κέντρων και παράκεντρων εξουσίας προχωράμε μπροστά και θα τα καταφέρουμε.

Καλή, δημιουργική και με υγεία χρονιά σε όλους.