Επιμέλεια: Απόστολος Κ. Καρακώστας
- Τι γράφεις εκεί... τι γωνίες... τι τετράγωνα, τι πατσαλογράμματα είναι αυτά!
Ο φιλόλογος Τσαπρώνης έστεκε σα χάρος πάνω απ’ το κεφάλι μου και με επέπληττε με στεντόρεια φωνή. Τόσο που όλοι οι συμμαθητές διέκοψαν το γράψιμο της έκθεσης και έστρεψαν τα κεφάλια τους προς εμένα.
- Κύριε καθηγητά, τελείωσα την έκθεσή μου και στο χρόνο που μένει μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα γράφω κάτι στο ημερολόγιό μου...
- Και τι ζαγκλιφέρες είναι αυτές;
- Δεν είναι ζαγκλιφέρες, είναι η γραφή της Φιλικής Εταιρείας!
- Α! Έχουμε και τέτοια γραφή τώρα... Για έλα εδώ... Πέρνα μπροστά και περίμενε όρθιος, μέχρι να κάνουμε διάλειμμα.
Σε δέκα περίπου λεπτά χτύπησε το κουδούνι και οι συμμαθητές μου παρέδωσαν στον καθηγητή μας τα τετράδια της έκθεσης.
- Εσύ έλα μαζί μου, πάρε κι αυτό εκεί -έδειξε το ημερολόγιό μου- και πάμε στον Γυμνασιάρχη.
Ακολούθησα τον καθηγητή μου και, διασχίζοντας το διάδρομο του υπερυψωμένου ισογείου των «Παπαστρατείων Εκπαιδευτηρίων Αγρινίου», φτάσαμε στο Γραφείο των Καθηγητών. Αμέσως μετά περάσαμε στο Γραφείο του Γυμνασιάρχη.
- Τι συμβαίνει, κι άλλος ταραξίας;
- Αυτός εδώ είναι κάτι άλλο· γράφει, λέει, ημερολόγιο με κάτι πολύ περίεργα γράμματα...
- Εξήγησα ήδη ότι είναι η γραφή της Φιλικής Εταιρείας, διέκοψα τον καθηγητή, αρκετά ταραγμένος.
Ο Γυμνασιάρχης, στον οποίο ο Καθηγητής Τσαπρώνης είχε δώσει κιόλας το ημερολόγιό μου, γυρίζει προς εμένα και σε πολύ ήπιο τόνο είπε:
- Για εξήγησέ μου, τι ακριβώς εννοείς όταν λες γραφή της Φιλικής Εταιρείας;
- Αμέσως να σας εξηγήσω, κύριε Γυμνασιάρχα· αυτή τη γραφή μου την έχει μάθει ο παππούς μου, ο οποίος ήξερε καλά γράμματα - είχε τελειώσει Σχολαρχείο. Στο στρατό έφτασε ίλαρχος και στους βαλκανικούς πολέμους, νικώντας οι Έλληνες τους Τούρκους από Σαραντάπορο, Γιαννιτσά, Γιάννενα, Κιλκίς και Λαχανά είχαν φτάσει ως το Σαγγάριο. Μου έλεγε συχνά ότι τους Τούρκους τους διώξαμε απ’ τα Βαλκάνια πολεμώντας χέρι-χέρι με τους συμμάχους μας, αδελφούς Σέρβους.
- Καλά, καλά όλα αυτά, και μένα ο πατέρας μου ήταν εκεί, αλλά γι’ αυτή τη γραφή να μας πεις...
- Αυτή τη γραφή του την είχε μάθει ο παππούς του, που καταγόταν από τα Άγραφα, εκείθεν από το Σούλι και του οποίου ο πατέρας ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας· μ’ αυτή τη μυστική γραφή επικοινωνούσαν μεταξύ τους οι Φιλικοί...
- Εντάξει... εντάξει, ξέρεις κάποιον άλλον συμμαθητή σου που να γνωρίζει αυτή τη γραφή;
- Όχι, κύριε...
Λίγα λεπτά αργότερα ο Γυμνασιάρχης κύριος Πανταζής ζήτησε απ’ όλους τους καθηγητές να περάσουν έξω και να συναχθούν όλες οι τάξεις μπροστά στα προπύλαια.
- Έχω να ανακοινώσω κάτι σημαντικό, είπε.
Το καμπανάκι χτύπησε κι όλα τα τμήματα όλων των τάξεων παρατάχθηκαν, σα να ήταν η πρώτη ώρα το πρωί. Ο Γυμνασιάρχης, απευθυνόμενος προς όλους τους μαθητές του Γυμνασίου Αρρένων Αγρινίου, ρώτησε:
- Γνωρίζει κάποιος από σας τη γραφή της Φιλικής Εταιρείας;
Κανένα παιδί δεν σήκωνε χέρι...
- Σιγά... βλακείες... γραφή της Φιλικής Εταιρείας και κουραφέξαλα, μουρμούρισε ο καθηγητής Τσαπρώνης. Οι άλλοι καθηγητές, ο Γυμνασιάρχης, ο εξαίρετος κύριος Πανταζής, επανέλαβε με υψωμένη τώρα κάπως τη φωνή του:
- Επαναλαμβάνω, γνωρίζει κάποιος τη γραφή της Φιλικής Εταιρείας;
Δευτερόλεπτα μετά βλέπω ένα χέρι να σηκώνεται κι ένας συμμαθητής μου να λέει:
- Εγώ, κύριε, γνωρίζω τη γραφή της Φιλικής Εταιρείας!
- Έλα επάνω, από πού είσαι; Πώς λέγεσαι;
- Ονομάζομαι Νίκος Φωλιάς και είμαι απ’ τα Σαρδίνια Αμφιλοχίας.
Ο Γυμνασιάρχης έδωσε εντολή να περάσουν οι μαθητές όλων των τμημάτων στις αίθουσες για την κανονική συνέχιση των μαθημάτων. Εμένα και τον Νίκο Φωλιά μας πήρε στο γραφείο του.
Στο Γυμνασιάρχη ο συμμαθητής μου είπε αυτά ακριβώς που του είχα πει κι εγώ... Ότι δηλαδή τη γραφή της Φιλικής Εταιρείας του την είχε μάθει ο παππούς του και πως και κείνος την είχε μάθει απ’ τον δικό του παππού, του οποίου ο πατέρας ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας!
Ο Γυμνασιάρχης, αφού ξανακοίταξε τα «τετράγωνα», το x και τα δύο πεζά ύψιλον, απ’ τα οποία το ένα ανεστραμμένο...
- Παιδιά μου, να είστε περήφανοι για τους παππούδες και προπαππούδες σας κι εσείς, όταν έρθει η ώρα η καλή, τη γραφή της Φιλικής Εταιρείας να τη διδάξετε στα εγγόνια σας· και να τους πείτε και κείνα να μάθουν τούτη την ωραία γραφή στα δικά τους εγγόνια. Άντε τώρα στα μαθήματά σας και να διαβάζετε, να είστε καλοί μαθητές. Να γίνετε καλοί πολίτες...
8/8/2015
Α.Κ.Κ.
