Τα "Δακρυσμένα Χαμόγελα" είναι το δεύτερο βιβλίο της Ευδοκίας Φελώνη και κυκλοφόρησε το 2020.
Τη συγγραφέα Ευδοκία Φελώνη τη γνωρίσαμε από τα βιβλία της και από τις δημοσιεύσεις στο katafylli.gr (Ευδοκία Φελώνη-Συγγραφέας: Σύντομο βιογραφικό και “Μόνο Στιγμές” της Ευδοκίας Φελώνη).
Η ίδια εξομολογείται: Η αγάπη του κόσμου και οι καλές κριτικές που απέσπασε το "Μόνο Στιγμές" ήταν η ώθηση που μ' έκανε να γράψω αυτό το βιβλίο.
Όπως φάνηκε από τη συζήτηση, η αποδοχή από τον κόσμο του πρώτου της βιβλίου ήταν τόσο μεγάλη που την ξάφνιασε, ως νέα συγγραφέα.
Τα "Δακρυσμένα Χαμόγελα" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που απευθύνεται σε κάθε ηλικίας άνθρωπο. Από την κυκλοφορία του μέχρι τώρα έχει εισπράξει θετικές κριτικές από τους αναγνώστες του και όχι άδικα!.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε:
«Από τις πρώτες σειρές αυτού του βιβλίου οι ήρωες συναντούν τον εαυτό τους. Έναν εαυτό που δεν γνώριζαν ως τώρα πώς υπάρχει.
Τρεις άντρες διαφορετικής δομής, τάξης και κουλτούρας, αλλά τόσο όμοιοι μεταξύ τους! Δύο μανάδες που η αγάπη τους για τα παιδιά τους τις φέρνει ως την αυτοθυσία.
Μια ανθρώπινη αλυσίδα δεμένη με κρίκους αδύναμους αλλά και κρίκους δυνατούς.
Κάθε κρίκος που σπάει, φέρνει μαζί της κι έναν θάνατο πότε δίκαια και πότε άδικα.
Αγάπη, έρωτας θυσία δάκρυα και χαμόγελα γίνονται όλα μια αγκαλιά.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον ένα κουβάρι που ο αναγνώστης καλείται να ξετυλίξει.
Εγκλήματα που ψάχνουν δικαίωση έρχονται να μας συγκλονίσουν, κι ένα τέλος εντελώς απρόσμενο.....»
Παραθέτουμε λίγες παραγράφους από το βιβλίο "Δακρυσμένα Χαμόγελα", της Ευδοκίας Φελώνη:
«Η μητέρα του Στέλιου Βροντά ήταν η μητέρα που αποφεύγει να δίνει πολύ σημασία στα μικρά ελαττώματα του παιδιού της. Σύμφωνα με τη δική της αντίληψη, δεν έβρισκε ότι είναι υπεύθυνο το παιδί της γι΄ αυτό. Ματιά εντελώς επιεικής. Παρόλο που έβλεπε τις σφαλερές πλευρές του γιου της, τις έβλεπε από μια γωνία που τις έκανε "ορθότερες". Δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό της, πως μόνο κακό έκανε στο παιδί της με όλη της αυτή την επιείκεια.
Ο Στέλιος Βροντάς ως άντρας, αντικειμενικά ήταν πραγματικά όμορφος! Δεν του έλειπε η εξυπνάδα, όμως καιγόταν από τους πόθους που ο ίδιος άναβε! Είχε όλο εκείνο το πακέτο που τον έκανε να πιστεύει ότι ήταν άξιος ν΄ αγαπηθεί! Κανείς δεν το γνώριζε καλύτερα απ΄ αυτόν τον ίδιο.
Ψηλός με ωραίο παράστημα καθώς είχε πάρει από την αρχοντιά του πατέρα του και με κάτι γκριζοπράσινα μάτια, τα οποία ποτέ και για κανέναν λόγο δεν τα σκίαζε καμιά στενάχωρη σκέψη.... είχε εξελιχτεί σε δον Ζουάν πρώτου μεγέθους! Κάρφωνε ό,τι πετούσε κι ό,τι κινιόταν χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Ήταν από τους άντρες εκείνους που πιστεύουν πως όλες οι γυναίκες είναι ίδιες. Δυο πόδια όλο κι όλο μ΄ ένα σημείο ανάμεσά τους, μέγα μυστήριο................»
|
Θα μας βρείτε και στα κοινωνικά δίκτυα:
|
||||||
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
