Θα είμαι υποψήφιος

    Προς όλους τους Αργιθεάτες

 Μία είναι η φιλοδοξία μου. Να αγωνιστώ μαζί σας για τον τόπο μας!

 Για μια Αργιθέα καλύτερη!

Γιατί έτσι;

 Δυο μήνες τώρα περίπου επικοινωνούμε μέσα από τα κείμενα του ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ. Θεώρησα ιδιαίτερα συμβολικό η πρώτη ανακοίνωση να γίνει με τον ίδιο τρόπο. Η επίσημη διακήρυξη θα γίνει πολύ αργότερα, σε ειδική ανοιχτή συγκέντρωση, όταν θα έχουμε οργανώσει στην κάθε της λεπτομέρεια την παράταξη, τους στόχους της, το πρόγραμμά της. Ακούμε, ρωτάμε, μαθαίνουμε, καταγράφουμε, διαμορφώνουμε προτάσεις, σχεδιάζουμε δράσεις.

 Πολλοί, ίσως, λόγω των παρεμβάσεων - προτάσεων που εμπεριείχαν τα γραπτά μου, είχαν προβλέψει αυτή την απόφασή μου και με ρωτούσαν σχετικά, με έπαιρναν τηλέφωνο, αρκετοί, μάλιστα, με παρότρυναν και έτσι ανακοίνωσα υποψηφιότητα.

Αν ανησυχείτε, μην ανησυχείτε…

 Με τα σοβαρά τελειώσαμε. Αυτά πήραν το δρόμο τους. Κατά τα άλλα το ΚΑΦΕΝΕΙΟ σας θα παραμείνει, όπως το ξέρατε. Βλέπετε ότι παρά το σοβαρόν της ανακοίνωσης ο τίτλος και ο υπότιτλος υπηρετούν το χιουμοριστικό πνεύμα του. Δεν αλλάζει τίποτε… Τέτοια επιχείρηση δεν την παρατάς, τώρα ειδικά, που είμαι κοντά σε συμφωνία με σπουδαίο στρατηγικό επενδυτή. Ξέρω εγώ, αν θα με βγάλετε δήμαρχο; Πώς να αφήσω στρωμένη δουλειά; Μην ανησυχείτε λοιπόν! Συνεχίζουμε! Βάλτε, όμως, σας παρακαλώ σε εμφανές μέρος του σπιτιού σας, τυπώστε στα μπλουζάκια σας, βαράτε τατουάζ στην αμπάλα σας το ΚΑΦΕΤΖΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΨΗΦΟ ΔΕ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ (με πολύχρωμα γράμματα για να είμαστε και πολυσυλλεκτικοί ως προς τα κόμματα). Βοηθάτε, ρε παιδιά! Αμπώξτι κι μένα λίγου! Ούλου τουν Κ’τσό θ’ αμπώχνιτι; Κι τουν Τέλη; Μην χάνετε την ευκαιρία!

ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΕ ΕΙΜΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΤΕ

Μεγάλη συνέντευξη του υποψηφίου δημάρχου Γιάννη Φρύδα

 Δεν πρόλαβα να ανακοινώσω την υποψηφιότητά μου, κατέφθασαν στο ΚΑΦΕΝΕΙΟ διεθνή, ελληνικά και τοπικά κανάλια, αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι, φωτογράφοι, παπαράτσι (ένας παραπάτσι κιόλας, έπισι απάν σ’ ένα τραπέζι, τριβάλα κάτι ρακουπότηρα, μ’ άφ’κι στ’ λάκα. Θα τουν ξιμέσιαζα, αλλά μου ’παν ούλοι ότι είνι γούρι κι τουν απαράτ’σα).

 Σι εν εν, Αλ τζαζίρα, Μπι μπι σί (να σ’ πει ου παπάς στ’ αυτί), Ντόιτσε Βέλε, Ντόιτσε μπανκ (όχι αυτή είναι τράπεζα, αλλά να ξέρετε ανακατώνονται κι αυτοί στις εκλογές, μου έφεραν λεφτά για τον αγώνα. Τους ενδιαφέρει, λέει, το μέλλον της Αργιθέας, η ανάπτυξη, ο καταπληκτικός Αέρας στον Τύμπανο, το σπάνιον Χονδροσπάνιον… Κάτι τέτοια πέταγαν, αλλά εγώ είχα το νου μ’ στα λεφτά και δεν πουλυέδουνα σουμασία). Μεγάλα κανάλια αυτά, άμα πέ’εις μέσα πνί’κις…

 Τα ελληνικά κανάλια και ραδιόφωνα ήταν όλα, εκτός απ’ τα κρατικά. Κάποιος θα τους είπε πως είμαι αντίθετος με την κυβέρνηση κι άμα είσαι αντίθετος δεν καλοσκαιράς από ΕΡΤ. Δεν αφήνει ο Παπάς, ούτε τα παπαδάκια. Ήταν κι ου Αυτιάς. Ουλουσούσουμους μπρουστά μ’ σας λέου…

 Τέλος ήταν και τα τοπικά μουμουέ Τσιαλαφούτι τσάνελ και Αρτ’μή νιουζ (οι παλιοί Αργιθεάτες δεν ξέρουν τι θα πει τσάνελ και νιουζ οι νέοι δεν γνωρίζουν τι θα πει τσιαλαφούτι και αρτ’μή. Κάπως έτσι δημιουργείται το χάσμα των γενεών. Απ’ το κλωτσοτύρι στο κλωτσοσκούφι)

 Με συγχωρείτε που σας απασχολώ με το πρόσωπό μου. Θα παρακολουθήσουμε αυτή τη συνέντευξη. Είσαι δημόσιο πρόσωπο τώρα μου είπαν. Πως λέμε δημόσιος δρόμος, δημόσιος υπάλληλος, δημόσιος κίνδυνος, δημόσιες τουαλέτες… Πρέπει η είδηση και οι απόψεις σου να φτάσουν παντού, για να ενημερωθούν οι πολίτες…

 Α, ρε κακομοίρηδες πολίτες! Σας ενημερώνουν, γι’ αυτό αγριεύετε. Καλό κουράγιο!

Συνέντευξη

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελικά υποψήφιος δήμαρχος. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;

 Γ. Φ. Αρχικά σας καλωσορίζω όλους και εύχομαι να έχουμε μια καλή και επωφελή συνεργασία (κοτάς να τ’ς πας κόντρα αφ’νούς;) Θα κάνω πρώτα μια διευκρίνηση. Για να είμαι ακριβής θα είμαι υποψήφιος για υποψήφιος δήμαρχος.

Σκέφτομαι να ξεκινήσω διαφορετικά. Το σύνηθες είναι ως τώρα να παίρνει ο καθένας την κλιτσούλα του, να κόβει πέρα και να λέει ΄΄είμαι υποψήφιος δήμαρχος΄΄. Εγώ πρώτα πήρα την πρωτοβουλία, ψάχνω να βρω σε όλα τα χωριά ανθρώπους με τις ίδιες ιδέες και ανησυχίες. Θα μαζευτούμε σαράντα άνθρωποι και θα συγκροτήσουμε παράταξη. Ύστερα με δημοκρατικές διαδικασίες θα αποφασίσουμε ποιος θα μπει πρώτος, ποιος δεύτερος, ποιος τελευταίος, ποιοι θα μπουν υποψήφιοι για δημοτικοί σύμβουλοι και ποιοι στα τοπικά κάθε χωριού.

 Πιστεύω να ορίσουν εμένα να ηγηθώ της προσπάθειας, αλλά δεν είναι σίγουρο. Στη δική μας παράταξη θέλουμε να είναι πρώτος αυτός που δέχεται να μπει και τελευταίος. Την απόφαση την πήρα ύστερα από βασανιστική σκέψη. Γιάννη, λέου, τι σ’ λείπιτι; (μόνο γι’ αυτό το ρήμα αξίζω μια ψήφο απ’ τ’ φαμιλιά σας). Κι κλίτσα παν’γυρίσια έχ’ς, κι παρουσιαστικό καλό με βαρύτητα (φαλάκρα, κοιλιά, κιλά, σπινθηροβόλο κι αποφασιστικό βλέμμα κι πέντε ζιουβγάρια τσουράπια κατακαίνουργα κι τα καβουτσούκια σε καλή κατάσταση), σάματι οι άλλοι τι έχουν παραπάν’. Εδώ βγήκαν και χειρότεροι…

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί θέλετε σαράντα άτομα. Είναι συμβολικός ο αριθμός;

 Γ. Φ. Γιατί σαράντα είχε κι ο Αλή-Μπαμπάς. Σαράντα παλικάρια από τα Σιλ’πιανά.

 Σαράντα βρύσες με νερό λέει το τραγούδι (για να ’χουμε να πλενόμαστε μετά το φαί και να πλένουμι τα άπλυτά μας) και σαράντα μέρες περπατώ να βρω παπά πνευματικό (πολιτικός χωρίς πνευματικό πάει καρφί για Κόλαση, Τριζόλ’ Παλιουχουράκι, Λαγκάδα Μεσοβουνίου… σώνουντι οι χουναβιές στουν Αργιθέα) Το νούμερο είναι ενδεικτικό φυσικά, όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα. Πού να βρεις τόσα νούμερα στην Αργιθέα. Πολλά έχουν μαζέψει κι οι άλλες οι παρατάξεις.

 Δεν είναι σωστό μια κλειστή παρέα να κάθεται να παίζει δηλωτή, μετά να πίνει κάνα κρασί χαλασμένο και να φκιάνει επί τόπου συνδυασμό ερήμην του λαού (απ’ τον Μπάμπη το ’μαθα και το ερήμην όπως και το υπότροπος).

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την πολιτική στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα κοινά της Αργιθέας;

 Γ. Φ. Ένα όραμα. Ανέφ’κα μια μέρα στο Σ’μήνικου (βουνό Αετοχωρίου), απόστασα κι τεντώθ’κα στουν ίσκιου απού έναν έλατου. Μι πήρι ου ύπνους. Θέλ’ς μι βάρισι ου ήλιους στου κιφάλι, γιατί ξινούσιασα στουν ύπνου, θέλ’ς μι βάρισι κάνα κουκουνάρι πο’ ’κουψι κανιά ν’φίτσα, είδα ένα είνουρου πουλύ σ’μαδιακό. Ήταν όραμα, αλλά δε σας του λέου, βουΐζουμι… Γιατί οι άλλοι σας του λεν;

 Του ’φιρνα γύρα στου μυαλό μ’, αλλά δε μπόρ’γα να βγάλου συμπέρασμα. Κατέφ’κα κάτ’ στα σπίτια κι γραμμή πήγα στουν Αχιλλέα, τουν Καντάφι. Ου Αχιλλέας είναι ου μάγους τ’ς φυλής. Άτουμου σπουδαγμένου, πήγε κι σπούδασι στ’ Λιβύη Μαντζουνουλουγία, μεταπτυχιακό στη Ζουμπιλουλουγία στου Πανιπιστήμιου Τιχιράνης, έκανι κι ένα φιγγάρι στου Θιβέτ (δίδασκι του Δαλάι Λάμα πώς να κάθιτι σταυρουπόδι) παραμουρφουμένους σας λέου. Ταξίδιψι πολύ κι στου ιξουτιρικό, Σουμιρού, Ραψίστα, Λαζαρίνα, Σιρμινίκ, Φ’σιανά, πού δεν πήγι. Τουν έχουμι για ειδικό στη Φυσική, Μεταφυσική, Μεταμεταφυσική (τ’φέκα κι ματαγιόμ’σι) και ιατροφαρμακευτικήν επιστήμη. Για ούλα τουν Αχιλλέα ρουτάμι.

 Μόλις είπα του όραμα γέλασι κι είπι: «Είνι φανιρό πρέπει να βάλ’ς για δήμαρχους! Στέκα λίγου να σιγουρέψου». Πήρε νια ρόκα (σας τα ’χα πει πο’ ’κλιβι ρόκις) κι αρχίν’σι να ξισπ’ράει, όπους μαδάν τ’ς μαργαρίτις.

 «Βγαίν’ς, δε βγαίν’ς, βγαίν’ς, δε βγαίν’ς, …βγαίν’ς κι πιρ’σσεύει κι ένα», μου ’πι στου τέλους. «Ξεκίνα να φκιά’εις συνδυασμό, είσι ου επόμινους δήμαρχους».

 Έτσι έγινε και θα ξεκινήσω την πολιτική μου καριέρα με προσφορά στον τόπο μου.

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή να υποθέσουμε ότι ως δήμαρχος θα κάνεις το πρώτο βήμα στην πολιτική και στα σχέδιά σου είναι να ασχοληθείς μελλοντικά και με την κεντρική πολιτική σκηνή;

 Γ. Φ. Να μην το υποθέσετε. Να είστε σίγουροι πως θα το προσπαθήσω. Δεν έχει μόνο η Αργιθέα την ανάγκη να σωθεί, αλλά και ο νομός Καρδίτσας και η χώρα. Στην τοπική αυτοδιοίκηση αποκτάς εμπειρίες στο ΄΄διοικείν΄΄ (που σε σφάζειν και που σε πονείν). Είναι πράγματι το πρώτο σκαλί για να ανέβεις. Ύστερα γίνεσαι βουλευτής, μαθαίνεις να πουλάς τη χαζαμάρα για επιτυχία, την κολοτούμπα ως προσαρμογή επί του εφικτού, τις τσιακμακόπετρες για διαμάντια και οι άνθρωποι σε ψηφίζουν, γιατί ξέρουν πως ο επόμενος θα είναι χειρότερος. Έτσι βολεύονται όλοι.

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι διαφορετικό φέρνεις ως πρόταση από τους αντιπάλους σου, που να δικαιολογεί δημιουργία παράταξης για διεκδίκηση της εξουσίας;

 Γ. Φ. Τίποτε το διαφορετικό ως προς τους παναργιθεάτικους στόχους. Αν δώσουμε ένα χαρτί σε κάθε Αργιθεάτη να γράψει τι χρειάζεται ο τόπος θα γράψουν όλοι τα ίδια πράγματα. Πόσο διαφοροποιημένα μπορεί να είναι τα δήθεν προγράμματα των συνδυασμών; Αναρωτηθείτε τώρα, γιατί ο καθένας θέλει να γίνουν απ’ τη δική του παρέα, στήνουν διαπάλη αντί συνεννόησης και βγάλτε συμπεράσματα. Άρα υπάρχουν και κρυφές σκέψεις αγνές ή υστερόβουλες, δεν μπορώ να ξέρω.

 Το διαφορετικό που φέρνει η δική μας πρόταση είναι πως στην Αργιθέα δεν έχουμε αντίπαλο κανέναν άνθρωπο, αλλά έχουμε αντιπάλους πολλές απ’ τις νοοτροπίες μας, που εγκαταστάθηκαν για τα καλά και είναι η βασικότερη αιτία κακοδαιμονίας.

 Πολλά προβλήματα στην Αργιθέα δεν λύνονται παρότι δεν χρειάζονται χρήματα για να λυθούν. Σκεφτείτε ποια, τα γιατί και τα διότι…

 Με αυτές τις νοοτροπίες θα συγκρουστούμε σε κάθε περίπτωση ανυποχώρητα.

 Η διολίσθηση στην απλή διαχείριση (που δεν είναι τόσο εύκολη κι ας τη λέμε απλή) είναι το άλλο μεγάλο εμπόδιο. Σταματά κάθε διαδικασία αναζήτησης νέων προτάσεων και δράσεων. (Κρατείστε αυτή την απάντηση. Είναι η πιο αστεία. Θα δείτε πόσοι άλλοι υποψήφιοι θα την περάσουν στη διακήρυξή τους).

 Επανέρχομαι κανονικά στις επόμενες ερωτήσεις…

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείς να αναφέρεις παραδείγματα τέτοιων προτάσεων, ή δράσεων, που θεωρείς ότι θα βοηθήσουν τον τόπο;

 Γ. Φ. Προτάσεις υπάρχουν πολλές. Αν, όμως, δεν τις υλοποιήσουν άνθρωποι είναι σαν να μην υπάρχουν.

 Θα αξιοποιήσω τους τεμπέληδες! Πάντα ο τεμπέλης θα βρει τον ευκολότερο τρόπο να κάνει μια δουλειά που θα του αναθέσεις. Μακριά από τους εργατικούς! Αυτοί φρενάρουν την πρόοδο του τόπου και χαλάνε την πιάτσα.

 Θα θεσμοθετήσω την μία ημέρα εθελοντικής εργασίας σε κάθε χωριό. Θα την κάνω πανηγύρι συμμετοχής και προσφοράς. Θα ανοίξουμε πάλι τα πολλά ορειβατικά μονοπάτια στις καταπληκτικές διαδρομές που έχουμε, για να αναδείξουμε την άγνωστη Αργιθέα, ή ότι άλλο αποφασίσει το κάθε χωριό. (μην ανησυχείτε οι τεμπέληδες, θα σας ειδοποιώ μια μέρα νωρίτερα να αναμεράτε).

 Θα ενθαρρύνω τη δημιουργία ειδικών συνεταιρισμών, αφού σήμερα μπορούμε να ξέρουμε (αλλά δεν το κάναμε ως τώρα) με την επιστημονική βοήθεια την ποιότητα των προϊόντων που μπορεί να παράγει η περιοχή μας, των αρωματικών φυτών της, του δασικού πλούτου, των αδρανών υλικών (όχι των αδρανών πολιτών), τις δυνατότητες μελισσοκομίας και πολλά άλλα. Η Αργιθέα πρέπει να γίνει πάλι ζωτικός χώρος, με δραστηριότητες ανθρώπων της, έστω κι αν δεν διαμένουν μόνιμα εδώ ή διαμένουν εποχικά.

 Είναι να βρεις το κουμπί… Μιας και το ανέφερα θα κάνω κι έναν συνεταιρισμό που θα παράγει κουμπιά. Παράλληλα θα λειτουργήσει κι άλλος που θα φτιάνει κουμπότρυπες. Κουμπιά χωρίς κουμπότρυπες ή κουμπότρυπες χωρίς κουμπιά δεν χρειάζονται. Τουτέστιν τραγουδώ λιανοσιουρίζοντας; «κόρη με τα δασιά κουμπιά...» και το φτάνω μέχρι «κουμπιά είναι κι ας κόβονται…» και πετυχαίνω τον χρυσούν κανόνα της αγοράς παραγωγή - κατανάλωση.

 Θα, θα, θα, θα, θα, θα …. θα. Αυτά τα θα μου περίσσεψαν. Τ’ αφήνω εδώ για να τα πάρουν οι άλλες παρατάξεις να κοτσιάσουν απουκουντά τις δικές τους προτάσεις και τις καλώ, με το ρόλο που θα μας δώσει δια της ψήφου ο λαός, να συναγωνισθώμεν και όχι να ανταγωνισθώμεν.

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιο είναι το πλεονέκτημά σου απέναντι στους άλλους υποψηφίους;

 Γ. Φ. Το πλεονέκτημά μου είναι ότι δεν έχω κανένα απ’ αυτά που θεωρούνται πλεονέκτημα. Θέλω μόνο να είμαι επιλογή ελεύθερης βούλησης και ευθύνης από τους συμπατριώτες μου, αλλιώς να μην είμαι. Θα είμαι δήμαρχος όλων και υπόσχομαι ότι θα υποφέρουν το ίδιο κι αυτοί που με ψήφισαν κι αυτοί που δεν με ψήφισαν.

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό το τελευταίο μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι ωμή αλήθεια; Δεν θα εμποδίσει πολλούς να σε ψηφίσουν;

 Γ. Φ. Αν είναι ωμή, ας την ψήσουν, ας την κάνουν βραστή, ας την κάνουν μπουκουβάλα, κατσιαμάκι, γουμίδια, ότι τραβάει η όρεξή τους… Ας ρωτήσουν τι προτείνει κι ο Λαζάρου, ο Παρλιάρος, ο Έκτορας (ποιος Νασιώκας, για τον Μποτρίνι σας λέω. Τι ξέρει ο δικός μας Έκτορας από μαγειρική;) Αν θέλουν ψέματα, να βγάλω το σκονάκι απ’ την άλλη τσέπη. Ας επιλέξουν εκείνους που τους λένε ότι θα περάσουν όλοι καλά.

 Η τελευταία ερώτηση

 Η τελευταία ερώτηση ήρθε από το τελευταίο πίσω τραπέζι του καφενείου. Εκεί κάθονταν με γυρισμένες πλάτες ένας προς το ξανθό με λίγο μούσι, πρόπ’σα και είδα λίγο τ’ν αμπούκα τ’. Ούτε έδινε σημασία σ’ αυτά που έλεγα εγώ στη συνέντευξη. Ο άλλος φαίνονταν για βοσκός, μάλλον πρατάρ’ς, γιατί αυτό έδειχνε η κλίτσα τ’. Σκέφτηκα μην είναι και κάνας δημοσιογράφος τ’ Καλογρίτσα, αφ’νού πο’ ’χει τα βοσκοτόπια κι ενδιαφέρονταν να πάρει τηλεοπτικό κανάλι Στο κανάλι αυτό το πρωί τους έχει να φκιάνουν αθημωνιές, το μεσημέρι δημοσιογράφους και το βράδυ τους στέλνει για σκάρο.

 ⸺ Να κάνου κι εγώ νια ερώτηση, μου είπε αυτός που φαίνονταν για βοσκός.

 ⸺ Να κάν’ς, του ’πα. Τώρα π’ ’πήρα του αέρα! Ρώτα μι ό,τι θέλ’ς!

 ⸺ Αυτού απάν’ π’ γκιζιράς στ’ς ράχις, μην είδις π’θινά τα πρόβατα μ’; Έχουν πέντι μέρις π’ λείπουντι, απού τότι π’ τ’ αδουκήθ’κα!

 ⸺ Μ’ διέλαθε τιλείους να έχω του νου μ’ κι στα ξένα πρόβατα. Τι λες ορέ ξιχαμένι; Αϊ, σήκ’ κι τράβα τουν ανήφουρου να τα βρεις μη στα μακιλέψουν τα ζ’λάπια. Φ’λάουντι τα πράματα απ’ του καφινείου; Αϊ κατ’ ανέμ’ απού δώ!

 Καλά σου λέει του είπε κι ο άλλος που κάθονταν παρέα. Πλησιάζω στο τραπέζι τους, ποιος ήταν λέτε; Ου Μήτσιους! Μπράβο! σε όσους το καταλάβατε. Εσείς οι άλλοι (μι απουγουήτιψιταν) πέντε σελίδες ΚΑΦΕΝΕΙΟ δεν είδατε ότι λείπιτι ου Μήτσιους; Ξαναδιαβάστε για τιμωρία τα ΚΑΦΕΝΕΙΑ απ’ την αρχή. Κάπου τα έχει τρυπωμένα στον πάτο της ιστοσελίδας του ο Κώστα Τσιάκαλος.

 ΕπίΛΟΓΟΣ

 Οι εκΛΟΓΕΣ αργούνε πολύ ακόμη οι εκΛΟΓΑΡΕΣ ήδη άρχισαν εδώ και καιρό. Δεν ξέρουμε ποιο είναι το ΛΟΓΙΚΟΝ και ποιο το παράΛΟΓΟΝ! Σ’ αυτόν τον παραΛΟΓΙΣΜΟ δεν ξέρω πότε είναι καλύτερα να κάνεις τις μεγάλες ανακοινώσεις.

 Στη γέμιση ή στη χάση του φεγγαριού; Επέλεξα τη φάση της γέμισης. Έτσι από αισιοδοξία. Πιθανόν και άνευ ΛΟΓΟΥ…

 

Θα μας βρείτε και στα κοινωνικά δίκτυα: